Beste lezers,
Het is even stil geweest. Wij waren bezig mijn weblog over te zetten naar een nieuwe omgeving die beter gevonden wordt in Google. Het heeft al de eerste volgers opgeleverd.
Maar vanaf nu zijn wij er weer. Op het nieuwe log ga ik ook een overzichtspagina maken van alle bezwaren tegen de garage en zal ik ook andere onderwerpen gaan aansnijden. Bijvoorbeeld over de banken die nog steeds niets geleerd hebben, de democratie die niet meer goed functioneert en dergelijke.
Het oude weblog blijft voorlopig nog bereikbaar. In korte tijd zijn er net iets meer dan 1000 bezoekers geweest. Zie jullie terug op:
http://peterdenissen.wordpress.com/
zondag 12 januari 2014
zaterdag 4 januari 2014
Bewonersdelegatie? Kom nou! Stadsdeel neem verantwoordelijkheid voor je eigen politike besluiten.
Hoe meer ik met het proces rond de voorgenomen bouw van de parkeergarage bezig ben, hoe meer ik van de ene verbazing in de andere tuimel. Je denkt dat een portefeuillehouder en de ambtenaren procedures stipt zullen volgen, geen halve informatie verstrekken en zichzelf zien als vertegenwoordiger van en aanspreekpunt voor de bevolking. Het blijkt natuurlijk niet zo te zijn. Op alle mededelingen moet doorgevraagd worden. Als De Jager zegt: "Ik heb met de bevolking gesproken." betekent dat waarschijnlijk niet meer dan dat hij bij de kassa van een grootwinkelbedrijf (hij heeft als echte GroenLinkser een hekel aan de middenstand) met één bewoner heeft staan te praten omdat hij toch moest wachten. Vervolgens wordt gedaan of die ene bewoner dé vertegenwoordiger van de buurt is en dat die tevens geacht wordt met alle andere bewoners te communiceren. Zo zijn er veel meer voorbeelden.
Met de vergaderingen rond het BLVC kader en het bouwkundig onderzoek is het allemaal nog merkwaardiger. Bij de vergadering van 2 september 2013 werd gevraagd welke bewoners mee wilden denken over het op stellen van de eisen rond de Bereikbaarheid, Leefbaarheid, Veiligheid en Communicatie. Op de vergaderingen over het BLVC wordt achteloos gedaan of de aanwezige bewoners spreken namens alle bewoners. Met groot gemak worden alle niet ambtenaren aangemerkt als bewonersdelegatie of als buurtvertegenwoordigers en of de bewoners ook maar willen communiceren met alle andere bewoners. De e-mailadressen zijn natuurlijk wel geheim.
Op de vergadering over het bouwkundig-onderzoek zegt de contractmanager bijna achteloos dat de Gemeente natuurlijk niet met alle eigenaren kan gaan praten want daar is geen beginnen aan. En of de aanwezige eigenaren er maar voor willen zorgen dat zij namens alle eigenaren kunnen spreken. Het adresbestand is natuurlijk niet beschikbaar.
De Gemeente keurt straks vermoedelijk je fundering af omdat dan het risico voor de eigenaar is of ze laten de heleboel verzakken maar rechtstreeks met de eigenaren communiceren dat houdt ze kennelijk van hun belangrijke werk af.
Na veel gedoe is het politieke besluit genomen dat de bewoners ondersteund zullen gaan worden een participatie medewerker, een bouwkundig deskundige die namens de bewoners de opname van de funderingen bijwoont en een deskundige die het contract dat uiteindelijk met de aannemer wordt gesloten gaat beoordelen. Op meedenkende en meekijkende bewoners zitten de ambtenaren en hun politieke bazen al helemaal niet op te wachten. De participatie-medewerker komt min of meer uit de lucht vallen. De Gemeente had al positieve ervaringen met haar bij de herinrichting van het Frederik Hendrik plantsoen. De bewoners hebben in meerderheid het ontwerp afgekeurd.
Nu is het dan zover dat een bouwkundig expert moet worden geselecteerd. Eigenlijk verwacht je dat de participatie-medewerker hiervoor het initiatief zou hebben genomen. Zij is er tenslotte voor de bewoners. Maar nee, er wordt gedaan of het alleen een probleem van de eigenaren is. Het bestuur van één van de stichtingen die zich inzetten voor het behoud van de Singelgracht zoals die nu is stelt, omdat er anders verder niets gebeurt, een concept stappenplan op en het enige wat de participatie-medewerker doet is dit concept doorsturen met de mededeling dat zij het allemaal niet zelf bedacht heeft. Ook nu wordt gedaan of de besturen van de beide stichtingen namens alle eigenaren zouden kunnen spreken. Het is juridisch onmogelijk en ook niet wenselijk.
Wat had moeten gebeuren is simpel. Er is een politiek besluit genomen en de gemeente/stadsdelen hadden hun verantwoordelijkheid moeten nemen voor de uitvoering. De participatie-medewerker had in samenwerking met de Gemeente alle eigenaren moeten uitnodigen deel te nemen aan het selectieproces. Belangstellenden kunnen zich dan vervolgens bij haar melden en ook kunnen bij haar eventuele kandidaat deskundigen worden gemeld. Dan kan een heldere selectieprocedure worden gevolgd en komt de uitvoering van een politiek besluit en de verantwoordelijkheid voor het besluit niet te liggen bij een kleine groep actieve bewoners. De Gemeente komt nu niet verder dan het stellen van ruim twee A4'tjes onacceptabele voorwaarden aan de inhuur van de deskundigen waarvoor het beschikbare budget trouwens ook volstrekt onduidelijk is.
Zo doe je dat als verantwoordelijke portefeuillehouder. Als het politiek besluit je niet bevalt laat je de uitvoering aan de bewoners over door te roepen: "Jullie hebben het zelf gewild." zonder hen in staat te stellen dat ook te doen.
Het wordt tijd dat de politieke functionarissen en hun ambtenaren beseffen dat zij er namens en voor de bewoners zitten, dat je politieke besluiten moet uitvoeren ook al heb je er geen zin in.
Misschien moet er bij de afschaffing van de stadsdelen ook het ambtenarenbestand maar eens flink uitgedund worden. Voor elke boom die gekapt op de Nassaukade sneuvelt moeten 10 functionarissen weg. Het lijkt mij redelijk. Het voorkomt wellicht een hoop idiote besluiten in de toekomst.
pd 4 januari 2014
Met de vergaderingen rond het BLVC kader en het bouwkundig onderzoek is het allemaal nog merkwaardiger. Bij de vergadering van 2 september 2013 werd gevraagd welke bewoners mee wilden denken over het op stellen van de eisen rond de Bereikbaarheid, Leefbaarheid, Veiligheid en Communicatie. Op de vergaderingen over het BLVC wordt achteloos gedaan of de aanwezige bewoners spreken namens alle bewoners. Met groot gemak worden alle niet ambtenaren aangemerkt als bewonersdelegatie of als buurtvertegenwoordigers en of de bewoners ook maar willen communiceren met alle andere bewoners. De e-mailadressen zijn natuurlijk wel geheim.
Op de vergadering over het bouwkundig-onderzoek zegt de contractmanager bijna achteloos dat de Gemeente natuurlijk niet met alle eigenaren kan gaan praten want daar is geen beginnen aan. En of de aanwezige eigenaren er maar voor willen zorgen dat zij namens alle eigenaren kunnen spreken. Het adresbestand is natuurlijk niet beschikbaar.
De Gemeente keurt straks vermoedelijk je fundering af omdat dan het risico voor de eigenaar is of ze laten de heleboel verzakken maar rechtstreeks met de eigenaren communiceren dat houdt ze kennelijk van hun belangrijke werk af.
Na veel gedoe is het politieke besluit genomen dat de bewoners ondersteund zullen gaan worden een participatie medewerker, een bouwkundig deskundige die namens de bewoners de opname van de funderingen bijwoont en een deskundige die het contract dat uiteindelijk met de aannemer wordt gesloten gaat beoordelen. Op meedenkende en meekijkende bewoners zitten de ambtenaren en hun politieke bazen al helemaal niet op te wachten. De participatie-medewerker komt min of meer uit de lucht vallen. De Gemeente had al positieve ervaringen met haar bij de herinrichting van het Frederik Hendrik plantsoen. De bewoners hebben in meerderheid het ontwerp afgekeurd.
Nu is het dan zover dat een bouwkundig expert moet worden geselecteerd. Eigenlijk verwacht je dat de participatie-medewerker hiervoor het initiatief zou hebben genomen. Zij is er tenslotte voor de bewoners. Maar nee, er wordt gedaan of het alleen een probleem van de eigenaren is. Het bestuur van één van de stichtingen die zich inzetten voor het behoud van de Singelgracht zoals die nu is stelt, omdat er anders verder niets gebeurt, een concept stappenplan op en het enige wat de participatie-medewerker doet is dit concept doorsturen met de mededeling dat zij het allemaal niet zelf bedacht heeft. Ook nu wordt gedaan of de besturen van de beide stichtingen namens alle eigenaren zouden kunnen spreken. Het is juridisch onmogelijk en ook niet wenselijk.
Wat had moeten gebeuren is simpel. Er is een politiek besluit genomen en de gemeente/stadsdelen hadden hun verantwoordelijkheid moeten nemen voor de uitvoering. De participatie-medewerker had in samenwerking met de Gemeente alle eigenaren moeten uitnodigen deel te nemen aan het selectieproces. Belangstellenden kunnen zich dan vervolgens bij haar melden en ook kunnen bij haar eventuele kandidaat deskundigen worden gemeld. Dan kan een heldere selectieprocedure worden gevolgd en komt de uitvoering van een politiek besluit en de verantwoordelijkheid voor het besluit niet te liggen bij een kleine groep actieve bewoners. De Gemeente komt nu niet verder dan het stellen van ruim twee A4'tjes onacceptabele voorwaarden aan de inhuur van de deskundigen waarvoor het beschikbare budget trouwens ook volstrekt onduidelijk is.
Zo doe je dat als verantwoordelijke portefeuillehouder. Als het politiek besluit je niet bevalt laat je de uitvoering aan de bewoners over door te roepen: "Jullie hebben het zelf gewild." zonder hen in staat te stellen dat ook te doen.
Het wordt tijd dat de politieke functionarissen en hun ambtenaren beseffen dat zij er namens en voor de bewoners zitten, dat je politieke besluiten moet uitvoeren ook al heb je er geen zin in.
Misschien moet er bij de afschaffing van de stadsdelen ook het ambtenarenbestand maar eens flink uitgedund worden. Voor elke boom die gekapt op de Nassaukade sneuvelt moeten 10 functionarissen weg. Het lijkt mij redelijk. Het voorkomt wellicht een hoop idiote besluiten in de toekomst.
pd 4 januari 2014
Abonneren op:
Posts (Atom)