Al heel snel bij de ontwikkeling van de plannen voor de parkeergarage Singelgracht-Marnix was het al duidelijk dat de financiering waarschijnlijk een groot probleem zou worden.
Niet alleen de financiering van de bouw maar ook de financiering van de aanloopverliezen en de exploitatietekorten over vele jaren.
Merkwaardig genoeg wordt voor de bouw van de garage al jaren het zelfde bedrag genoemd (€ 60 miljoen). Welke eisen de bewoners ook stellen aan het BLVC kader. Het blijft € 60 miljoen.
Zie eventueel hiervoor ook een eerdere column http://peterdenissen.blogspot.nl/2013/11/een-dan-de-centen.html
ik val anders te veel in herhaling.
Duidelijkheid over de financiële paragraaf kon NB slecht worden verkregen via een WOB-procedure. De bevolking hoeft tenslotte niet alles te weten, vinden de democraten van GroenLinks.
In die financiële paragraaf van 2010 staat al dat de aanloopverliezen en de jaarlijkse exploitatie tekorten slechts gedekt kunnen worden uit een verhoging van de parkeertarieven. Ook al is de garage te bouwen voor € 60 miljoen dan nog blijft de Centrale Stad straks zitten met weer een ernstig verliesgevende parkeergarage.
Daarnaast heeft de deelraad West een grote tariefsverhoging in West afhankelijk gemaakt van het succes van de projecten Ringparkeren en Slimmer Reizen.
Beide projecten zijn een faliekante mislukking gebleken. (Zie hiervoor http://peterdenissen.blogspot.nl/2013/11/succes-op-zijn-groenlinks.html) Alleen De Jager blijft beweren dat de projecten een succes waren en wil, hoe durf je, alleen in Westerpark de tarieven extra verhogen.
De Centrale Stad heeft, na enig nadenken, besloten de tarieven in geheel West gelijk te houden. Maar De Jager laat het er niet bij zitten en wil met een nadere onderbouwing komen voor een extra verhoging van de parkeertarieven voor alleen Westerpark komen. Het is van de dolle. In Westerpark is een referendum afgedwongen over de parkeergarage. De meerderheid van de bewoners in Westerpark was tegen. Nu zouden dus de bewoners van Westerpark als enige extra moeten gaan betalen voor een parkeergarage waar zij in meerderheid tegen hebben gestemd. Hoe bont wil je het maken. Van GroenLinks begin ik aan dit soort enormiteiten zowat gewend te raken maar ik snap niet dat de PvdA nog meedoet aan deze onzin.
pd 26 december 2013
donderdag 26 december 2013
zondag 22 december 2013
Reactie plaatsen?
Beste lezers,
Het verwonderde mij enigszins dat ik op mijn weblog geen enkele reactie op mijn stukjes kreeg.
Niet negatief en niet positief. Vooral op de stukjes over de parkeergarage Marnix had ik naast de vele mondelinge aanmoedigingen ook geschreven reacties verwacht. Het bleek dat het weblog zo was ingesteld dat je een Google account nodig had om te kunnen reageren. Dat heb ik nu veranderd. Zelfs anoniem reageren kan. Ik bekijk de reactie voordat die definitief geplaatst wordt. Ik kan het er altijd weer afgooien.
pd 22 december 2013
Het verwonderde mij enigszins dat ik op mijn weblog geen enkele reactie op mijn stukjes kreeg.
Niet negatief en niet positief. Vooral op de stukjes over de parkeergarage Marnix had ik naast de vele mondelinge aanmoedigingen ook geschreven reacties verwacht. Het bleek dat het weblog zo was ingesteld dat je een Google account nodig had om te kunnen reageren. Dat heb ik nu veranderd. Zelfs anoniem reageren kan. Ik bekijk de reactie voordat die definitief geplaatst wordt. Ik kan het er altijd weer afgooien.
pd 22 december 2013
De Eerste Kamer (en ook nog even de Tweede)
Het was te verwachten. Ik heb ook naar de leden van Eerste Kamer gekeken. De laatste verkiezingen voor de Provinciale Staten waren op 2 maart 2011. Ongeveer 3 maanden later kiezen de leden van de provinciale staten dan de leden van de Eerste Kamer. De nieuwe Eerste Kamer zit er dus sinds juni 2011.
Als je naar de samenstelling kijkt is er iets vergelijkbaars aan de hand als met de Tweede Kamer. Van de 75 leden zijn er 40 in juni 2011 of later gekomen. Dat is dus meer dan de helft. Zeventien leden zijn aan een tweede termijn bezig en slechts 18 zitten er langer. Gemiddeld zijn de Eerste Kamerleden wat ouder maar er zitten ook 4 dertigers bij. Dat de Eerste Kamerleden er nu gemiddeld wat langer zitten dan de Tweede Kamerleden komt doordat de verkiezingen al geruime tijd geleden zijn. Bij het aantreden van de nieuwe Eerste Kamer hadden de leden gemiddeld nog geen 3 jaar ervaring. Dus bijna net zo onervaren als de Tweede Kamer.
En ik maar denken dat in de Eerste Kamer de oude rotten in het vak zitten, de wijze mannen en vrouwen, de éminence grise die er op de achtergrond voor zorgt dat er geen gekke dingen gebeuren. Het blijkt omgekeerd. Adri Duivesteijn zorgde deze week voor een heleboel beroering. Het resultaat was een minimale toezegging. Het was natuurlijk van te voren al duidelijk dat hij uiteindelijk niet echt voor problemen zou zorgen. Overigens zit Duivesteijn nog geen jaar in de Eerste Kamer. Erg goed ingewerkt lijkt hij niet. Volgens mij heeft hij geen idee wat zijn rol eigenlijk is.
Gelukkig had Rutte en zijn ploeg een hele week geen tijd om te regeren. En jawel hoor, het ging meteen beter met de economie.
Eerste Kamerlid zijn is een bijbaantje. Wekelijks, behalve de vakanties, is er een plenaire vergadering en soms een commissie vergadering. Als je de 40 vergaderingen in een jaar haalt is dat veel.
De vergoeding is rond de € 26.000,--. Daar komen reis- en verblijfskosten bij (max 10,000,--), een beroepskostenvergoeding (€ 2.400,--) en een vergoeding voor secundaire voorzieningen (arbeidsongeschikt en dergelijke, € 2.800,--). Leuk is ook dat zij vakantiegeld en een eindejaarsuitkering krijgen. In het totaal komt de minimale vergoeding neer op € 33.500,--.
Ben je in de Eerste Kamer ergens (onder)voorzitter van dan komt er wat extra's bij. Dat kan je natuurlijk niet gratis doen. Het kan tenslotte niet allemaal maatschappelijke betrokkenheid zijn.
Alles bij elkaar niet gek voor een bijbaantje. Hele gezinnen zouden blij zijn als hun jaarlijks inkomen zo hoog was. Met een minimumloon kom je tenslotte niet verder dan € 19.000,--.
Het blijft wat vreemd dat de Eerste Kamer mee zit te regeren. Dat was volgens mij niet helemaal de bedoeling. Dus opheffen zou ik zeggen.
Nog even de Tweede Kamer.
Leuk om te weten is dat de minimale vergoeding voor een Tweede Kamerlid ruim boven een ton zit. (Ja, € 100.000,00). Daar komt ook nog van alles bij. Als voorzitter moet je rond zien te komen van het minimale bedrag van € 127.000,-- plus vergoedingen. Toch niet gek voor die dertigers en veertigers. Dat verdien niet zo gauw ergens anders met twee jaar ervaring of moet je bij een bank zitten natuurlijk. Je begint wel te snappen waarom de topsalarissen in de zorg, het onderwijs, bij woningbouwverenigingen en dergelijke niet worden aangepakt.
Ga in de politiek, je verdient lekker en een hypotheek krijgen zal ook wel niet zo moeilijk zijn.
pd 22 december 2013
Als je naar de samenstelling kijkt is er iets vergelijkbaars aan de hand als met de Tweede Kamer. Van de 75 leden zijn er 40 in juni 2011 of later gekomen. Dat is dus meer dan de helft. Zeventien leden zijn aan een tweede termijn bezig en slechts 18 zitten er langer. Gemiddeld zijn de Eerste Kamerleden wat ouder maar er zitten ook 4 dertigers bij. Dat de Eerste Kamerleden er nu gemiddeld wat langer zitten dan de Tweede Kamerleden komt doordat de verkiezingen al geruime tijd geleden zijn. Bij het aantreden van de nieuwe Eerste Kamer hadden de leden gemiddeld nog geen 3 jaar ervaring. Dus bijna net zo onervaren als de Tweede Kamer.
En ik maar denken dat in de Eerste Kamer de oude rotten in het vak zitten, de wijze mannen en vrouwen, de éminence grise die er op de achtergrond voor zorgt dat er geen gekke dingen gebeuren. Het blijkt omgekeerd. Adri Duivesteijn zorgde deze week voor een heleboel beroering. Het resultaat was een minimale toezegging. Het was natuurlijk van te voren al duidelijk dat hij uiteindelijk niet echt voor problemen zou zorgen. Overigens zit Duivesteijn nog geen jaar in de Eerste Kamer. Erg goed ingewerkt lijkt hij niet. Volgens mij heeft hij geen idee wat zijn rol eigenlijk is.
Gelukkig had Rutte en zijn ploeg een hele week geen tijd om te regeren. En jawel hoor, het ging meteen beter met de economie.
Eerste Kamerlid zijn is een bijbaantje. Wekelijks, behalve de vakanties, is er een plenaire vergadering en soms een commissie vergadering. Als je de 40 vergaderingen in een jaar haalt is dat veel.
De vergoeding is rond de € 26.000,--. Daar komen reis- en verblijfskosten bij (max 10,000,--), een beroepskostenvergoeding (€ 2.400,--) en een vergoeding voor secundaire voorzieningen (arbeidsongeschikt en dergelijke, € 2.800,--). Leuk is ook dat zij vakantiegeld en een eindejaarsuitkering krijgen. In het totaal komt de minimale vergoeding neer op € 33.500,--.
Ben je in de Eerste Kamer ergens (onder)voorzitter van dan komt er wat extra's bij. Dat kan je natuurlijk niet gratis doen. Het kan tenslotte niet allemaal maatschappelijke betrokkenheid zijn.
Alles bij elkaar niet gek voor een bijbaantje. Hele gezinnen zouden blij zijn als hun jaarlijks inkomen zo hoog was. Met een minimumloon kom je tenslotte niet verder dan € 19.000,--.
Het blijft wat vreemd dat de Eerste Kamer mee zit te regeren. Dat was volgens mij niet helemaal de bedoeling. Dus opheffen zou ik zeggen.
Nog even de Tweede Kamer.
Leuk om te weten is dat de minimale vergoeding voor een Tweede Kamerlid ruim boven een ton zit. (Ja, € 100.000,00). Daar komt ook nog van alles bij. Als voorzitter moet je rond zien te komen van het minimale bedrag van € 127.000,-- plus vergoedingen. Toch niet gek voor die dertigers en veertigers. Dat verdien niet zo gauw ergens anders met twee jaar ervaring of moet je bij een bank zitten natuurlijk. Je begint wel te snappen waarom de topsalarissen in de zorg, het onderwijs, bij woningbouwverenigingen en dergelijke niet worden aangepakt.
Ga in de politiek, je verdient lekker en een hypotheek krijgen zal ook wel niet zo moeilijk zijn.
pd 22 december 2013
donderdag 19 december 2013
BLVC 2 en de hogere abstracties.
Donderdag 12 december was de tweede vergadering over het BLVC kader. Blij moesten wij zijn, volgens de onafhankelijke participatie medewerker die er helemaal voor bewoners is, want die tweede vergadering was helemaal niet de bedoeling geweest. Want zo schoot het niet op.
Ik liet een lijst rondgaan waarop de e-mailadressen vroeg van de aanwezige bewoners zodat wij ook onderling konden communiceren. Dat was natuurlijk ook niet de bedoeling. Als iedereen maar met iedereen ging overleggen werd het een rommeltje vond de participatiemedewerker. Dat er in de notulen moest komen dat de aanwezige bewoners geen voorstander van de garage waren, was natuurlijk ook vreemd.
Je vraagt je af aan welke kant zij staat.
Het werd weer een leerzaam avondje. Een paar highlights.
Parkeerplaatsen opheffen:
Eerder had ik opgemerkt dat er in de notulen van de herinrichting stond dat de deelraad geen parkeerplaatsen mocht opheffen maar slechts verplaatsen. In het BLVC kader staat dat 150 parkeerplaatsen worden opgeheven zonder compensatie in de buurt. Nee, dat staat niet haaks op elkaar. Parkeerplaatsen opheffen tijdens de bouw van de parkeergarage is heel wat anders dan tijdens het verbeteren van de openbare ruimte na de bouw, zo werd mij uitgelegd. Ik snap het nog steeds niet.
Ondernemers:
Er is door het projectteam besloten alleen rekening te houden met ondernemers die veel bezoek krijgen. Dat zijn de huisarts en de rijschoolhouder. De overige ondernemers, zo wist de juridisch medewerker, krijgen maar weinig bezoekers. Opvallend, het is zorgelijk als ze het wel weet maar ik ga er van uit dat ze niet weet hoeveel bezoekers ik krijg. Dus waar zijn haar conclusies op gebaseerd zijn, ik vraag het mij af. Het zal wel weer ingegeven zijn door de afkeer die GroenLinks heeft van alles wat zelfstandige of middenstander is.
Openbare ruimte Jordaan:
In de deelraad Centrum is voor een hogere abstractie gekozen, zo legde de portefeuillehouder ons uit. Als je de openbare ruimte wilt verbeteren dan maak je eerst een plan voor een parkeergarage en als dat plan er dan door is maak je een plan voor de openbare ruimte. Er is ruim de tijd. In ieder geval tot 2019 en misschien nog wel langer. Dat de bewoners en ondernemers van de Jordaan tot die tijd niet weten waar en hoe de openbare ruimte dan wordt verbeterd en of zij daar dan wel voor zijn is een detail. Niet iedereen snapt deze hogere abstractie. Want stel dat de parkeergarage niet door gaat omdat die te duur is dan ben je voor niks met de openbare ruimte bezig geweest.
Volgens mij ging het de deelraad Centrum om het oplossen van een parkeerprobleem en niet om het verbeteren van de openbare ruimte.
Uitwijkmogelijkheid ondernemers, ZZP'ers, freelancers, thuiswerkers en dergelijke.
Nee, dat was niet nodig. Er wordt van te voren aangekondigd wanneer er meer dan gebruikelijk (gemiddeld begint het woord te worden) overlast is van lawaai en trillingen. Dan kan je daar rekening meer houden. Dat je misschien in die week of maand maar een uur of 10 uur kan werken kan het probleem van de gemeente niet zijn.
Huisjes:
Op een uitgereikte tekening staan alvast de voetgangers in- en uitgangen getekend. Niet alleen de plaats maar zelfs ook "huisjes" van verschillende vorm. Vierkanten, rechthoeken, schuine vierkanten en schuine rechthoeken. Het heeft allemaal niets te betekenen. Voor de "huisjes" komt een aparte ontwerpgroep want dat kan je niet aan de aannemer overlaten als je kwaliteit wilt. Je vreest het ergste voor alles wat de aannemer wel mag uitmaken. Het zou mij overigens niets verbazen als de voetgangers in- en uitgangen precies op de plaats komen waar ze nu getekend zijn. Zo'n tekening gaat zijn eigen leven leiden.
Heien:
Dat kan nog allemaal wel een meevallen was de optimistische mededeling. Door de diepte van de parkeergarage zijn eerder trekpalen nodig dan heipalen. Een trekpaal zorgt ervoor dat de garage niet gaat drijven door de opwaartse druk. Dus geen zorgen. Dat er eerst een paar honderd meter damwand moet worden geslagen en dat die er ook weer uit moet wordt vergeten. Toen de kade op de Bloemgracht werd opgeknapt zat ik op kantoor mee te trillen en kon geen telefoon gesprek voeren.
Het BLVC kader staat nog vol met termen die de aannemer en de gemeente alle ruimte geven om doen wat hen uitkomt. Met "gemiddeld", "zoveel mogelijk", "alleen met vergunning of ontheffing" en dergelijke kan je alle kanten nog op.
Voor de fietsroutes gelden de hoofdeisen: samenhang, directheid, aantrekkelijkheid, veiligheid en comfort. Voor ons woongenot gaat zoiets natuurlijk niet op.
Ik zal wel een aantal hogere abstracties missen.
pd 19 december 2013.
Ik liet een lijst rondgaan waarop de e-mailadressen vroeg van de aanwezige bewoners zodat wij ook onderling konden communiceren. Dat was natuurlijk ook niet de bedoeling. Als iedereen maar met iedereen ging overleggen werd het een rommeltje vond de participatiemedewerker. Dat er in de notulen moest komen dat de aanwezige bewoners geen voorstander van de garage waren, was natuurlijk ook vreemd.
Je vraagt je af aan welke kant zij staat.
Het werd weer een leerzaam avondje. Een paar highlights.
Parkeerplaatsen opheffen:
Eerder had ik opgemerkt dat er in de notulen van de herinrichting stond dat de deelraad geen parkeerplaatsen mocht opheffen maar slechts verplaatsen. In het BLVC kader staat dat 150 parkeerplaatsen worden opgeheven zonder compensatie in de buurt. Nee, dat staat niet haaks op elkaar. Parkeerplaatsen opheffen tijdens de bouw van de parkeergarage is heel wat anders dan tijdens het verbeteren van de openbare ruimte na de bouw, zo werd mij uitgelegd. Ik snap het nog steeds niet.
Ondernemers:
Er is door het projectteam besloten alleen rekening te houden met ondernemers die veel bezoek krijgen. Dat zijn de huisarts en de rijschoolhouder. De overige ondernemers, zo wist de juridisch medewerker, krijgen maar weinig bezoekers. Opvallend, het is zorgelijk als ze het wel weet maar ik ga er van uit dat ze niet weet hoeveel bezoekers ik krijg. Dus waar zijn haar conclusies op gebaseerd zijn, ik vraag het mij af. Het zal wel weer ingegeven zijn door de afkeer die GroenLinks heeft van alles wat zelfstandige of middenstander is.
Openbare ruimte Jordaan:
In de deelraad Centrum is voor een hogere abstractie gekozen, zo legde de portefeuillehouder ons uit. Als je de openbare ruimte wilt verbeteren dan maak je eerst een plan voor een parkeergarage en als dat plan er dan door is maak je een plan voor de openbare ruimte. Er is ruim de tijd. In ieder geval tot 2019 en misschien nog wel langer. Dat de bewoners en ondernemers van de Jordaan tot die tijd niet weten waar en hoe de openbare ruimte dan wordt verbeterd en of zij daar dan wel voor zijn is een detail. Niet iedereen snapt deze hogere abstractie. Want stel dat de parkeergarage niet door gaat omdat die te duur is dan ben je voor niks met de openbare ruimte bezig geweest.
Volgens mij ging het de deelraad Centrum om het oplossen van een parkeerprobleem en niet om het verbeteren van de openbare ruimte.
Uitwijkmogelijkheid ondernemers, ZZP'ers, freelancers, thuiswerkers en dergelijke.
Nee, dat was niet nodig. Er wordt van te voren aangekondigd wanneer er meer dan gebruikelijk (gemiddeld begint het woord te worden) overlast is van lawaai en trillingen. Dan kan je daar rekening meer houden. Dat je misschien in die week of maand maar een uur of 10 uur kan werken kan het probleem van de gemeente niet zijn.
Huisjes:
Op een uitgereikte tekening staan alvast de voetgangers in- en uitgangen getekend. Niet alleen de plaats maar zelfs ook "huisjes" van verschillende vorm. Vierkanten, rechthoeken, schuine vierkanten en schuine rechthoeken. Het heeft allemaal niets te betekenen. Voor de "huisjes" komt een aparte ontwerpgroep want dat kan je niet aan de aannemer overlaten als je kwaliteit wilt. Je vreest het ergste voor alles wat de aannemer wel mag uitmaken. Het zou mij overigens niets verbazen als de voetgangers in- en uitgangen precies op de plaats komen waar ze nu getekend zijn. Zo'n tekening gaat zijn eigen leven leiden.
Heien:
Dat kan nog allemaal wel een meevallen was de optimistische mededeling. Door de diepte van de parkeergarage zijn eerder trekpalen nodig dan heipalen. Een trekpaal zorgt ervoor dat de garage niet gaat drijven door de opwaartse druk. Dus geen zorgen. Dat er eerst een paar honderd meter damwand moet worden geslagen en dat die er ook weer uit moet wordt vergeten. Toen de kade op de Bloemgracht werd opgeknapt zat ik op kantoor mee te trillen en kon geen telefoon gesprek voeren.
Het BLVC kader staat nog vol met termen die de aannemer en de gemeente alle ruimte geven om doen wat hen uitkomt. Met "gemiddeld", "zoveel mogelijk", "alleen met vergunning of ontheffing" en dergelijke kan je alle kanten nog op.
Voor de fietsroutes gelden de hoofdeisen: samenhang, directheid, aantrekkelijkheid, veiligheid en comfort. Voor ons woongenot gaat zoiets natuurlijk niet op.
Ik zal wel een aantal hogere abstracties missen.
pd 19 december 2013.
dinsdag 17 december 2013
De tweede kamer.
Een tijdje geleden (20 november) schreef ik dat wat mij betreft een heleboel politieke functies zouden kunnen verdwijnen. Volgens mij konden in ieder geval de stadsdelen, de waterschappen, de provinciale staten en de Eerste kamer worden opgedoekt. Wat je over zou houden was één volksvertegenwoordiger in de stad, één in het land en één in Europa. Het zou een hoop verkiezingen, gebouwen en beleidsmakers schelen. Wellicht krijgen met minder bestuurders ook betere bestuurders was mijn veronderstelling. Gerust was ik er niet op.
De vraag die ik mij vervolgens gesteld heb is wie hou je dan over. Als eerste ben ik maar eens naar de Tweede Kamer gaan kijken. Wie zitten daar in en sinds wanneer.
Hieronder wat droge cijfers over de stand van zaken op 19 november 2013. Ondertussen is er al weer een VVD'er dronken afgevoerd, het maakt de meeste cijfers er niet beter op.
Omdat in het overzicht alleen leeftijden worden genoemd en geen geboortedata zijn de cijfers hier of daar wat afgerond.
De gemiddelde leeftijd van de Kamerleden is 44 jaar. (Het moet van de spellingschecker echt met een hoofdletter.)
Gemiddeld zit een kamerlid op het meetmoment 4 jaar in de kamer.
Kamerleden waren dus gemiddeld 40 toen zij in de kamer plaatsnamen.
Van de 150 leden zitten er 103 (dus ruim twee-derde) korter dan 4 jaar in de kamer.
Gemiddeld zitten deze leden er net iets meer dan 2 jaar in.
Er zijn er 33 leden die er 4 tot 8 jaar zitten met een gemiddelde van 6,7 jaar.
Er zijn 14 leden die 2 of meer termijnen hebben volgemaakt en deze leden zitten er gemiddeld 12,8 jaar.
Als je de 14 Kamerleden die meer dan 10 jaar in de kamer zitten even niet meetelt zitten de overige 136 nog maar gemiddeld 3,2 jaar in kamer.
56 leden zitten zelfs korter dan 1,5 jaar in de kamer.
De conclusie is gerechtvaardigd dat de Tweede Kamer dus bevolkt wordt door jonge onervaren lieden. Misschien hebben ze wat ervaring opgedaan in de een of de andere deelraad. Waarschijnlijk is dat niet want de als kweekvijver voor politiek talent heeft de deelraad nooit zijn belofte waargemaakt.
De Tweede kamer lijkt wel een doorgangshuis.
Ik dacht dat volksvertegenwoordiger zijn een vak was. Het blijkt meer een tussenstation in de carrièreplanning.
Je krantenjongen is trouwer dan je volksvertegenwoordiger.
Opvallend is dat degenen die meer dan 10 jaar in de kamer zitten erg jong waren (gemiddeld 34,7) toen zij in de kamer kwamen. Zonder verdere arbeids- of levenservaring kom je misschien toch nog niet zo gemakkelijk aan een (burgemeesters)baan.
Daarnaast zitten een heleboel Kamerleden er voor spek en bonen bij.
Aan 50plus (2), Bontes (1), de PVV (14) heb je helemaal niks. De SP (15) neemt jammer genoeg uiteindelijk nooit enige regeringsverantwoordelijkheid.
GroenLinks (4) is alleen bezig met zichzelf en/of bezig een nieuwe fractievoorzitter in te werken.
De Partij voor de Dieren (2) zit er slechts voor het signaal.
De kleine christelijke partijen (8) kunnen slechts op punten gedogen maar krijgen daardoor onevenredig veel invloed.
Uiteindelijk hou je 104 Kamerleden over die mee zouden doen aan het controleren van de regering en maken van initiatiefwetten en al het andere dat bij het Kamerwerk komt.
Helaas zijn de meeste van deze 104 weer jong en onervaren. Vreemd dat de politieke partijen denken dat wij op zo'n volksvertegenwoordiging zitten te wachten. Je hoeft nergens verstand van te hebben als je dat maar goed doet in de media lijkt het selectie-criterium.
Het maakt wel duidelijk waarom wij met een krakkemikkige regering zitten die zich met een stapel woon-, pensioen-, lenteakkoorden en wat dies meer zij voortsleept. Misschien wordt het tijd dat er een kiesdrempel wordt ingevoerd en dat het aantal Kamerleden tot 100 wordt beperkt. Misschien houdt de Tweede Kamer dan op een speel/leer/werkomgeving te zijn voor politieke beloften die na 2 jaar al weer uit de kamer verdwenen zijn. En als het niet lukt om weg te komen kun je altijd nog Kamervoorzitter worden. Daar is niet veel voor nodig.
pd 18 december 2013
PS Leuk is ook om de quoten te lezen die de verschillende kamer leden hebben toegevoegd aan hun profiel. Zie Leden Tweede Kamer
Wat dacht je van "Zolang je onder vuur ligt, doe je iets goed." van belofte Jesse Klaver. Het komt in het GroenLinks denken kennelijk niet voor dat je misschien soms gewoon dom bezig bent.
De vraag die ik mij vervolgens gesteld heb is wie hou je dan over. Als eerste ben ik maar eens naar de Tweede Kamer gaan kijken. Wie zitten daar in en sinds wanneer.
Hieronder wat droge cijfers over de stand van zaken op 19 november 2013. Ondertussen is er al weer een VVD'er dronken afgevoerd, het maakt de meeste cijfers er niet beter op.
Omdat in het overzicht alleen leeftijden worden genoemd en geen geboortedata zijn de cijfers hier of daar wat afgerond.
De gemiddelde leeftijd van de Kamerleden is 44 jaar. (Het moet van de spellingschecker echt met een hoofdletter.)
Gemiddeld zit een kamerlid op het meetmoment 4 jaar in de kamer.
Kamerleden waren dus gemiddeld 40 toen zij in de kamer plaatsnamen.
Van de 150 leden zitten er 103 (dus ruim twee-derde) korter dan 4 jaar in de kamer.
Gemiddeld zitten deze leden er net iets meer dan 2 jaar in.
Er zijn er 33 leden die er 4 tot 8 jaar zitten met een gemiddelde van 6,7 jaar.
Er zijn 14 leden die 2 of meer termijnen hebben volgemaakt en deze leden zitten er gemiddeld 12,8 jaar.
Als je de 14 Kamerleden die meer dan 10 jaar in de kamer zitten even niet meetelt zitten de overige 136 nog maar gemiddeld 3,2 jaar in kamer.
56 leden zitten zelfs korter dan 1,5 jaar in de kamer.
De conclusie is gerechtvaardigd dat de Tweede Kamer dus bevolkt wordt door jonge onervaren lieden. Misschien hebben ze wat ervaring opgedaan in de een of de andere deelraad. Waarschijnlijk is dat niet want de als kweekvijver voor politiek talent heeft de deelraad nooit zijn belofte waargemaakt.
De Tweede kamer lijkt wel een doorgangshuis.
Ik dacht dat volksvertegenwoordiger zijn een vak was. Het blijkt meer een tussenstation in de carrièreplanning.
Je krantenjongen is trouwer dan je volksvertegenwoordiger.
Opvallend is dat degenen die meer dan 10 jaar in de kamer zitten erg jong waren (gemiddeld 34,7) toen zij in de kamer kwamen. Zonder verdere arbeids- of levenservaring kom je misschien toch nog niet zo gemakkelijk aan een (burgemeesters)baan.
Daarnaast zitten een heleboel Kamerleden er voor spek en bonen bij.
Aan 50plus (2), Bontes (1), de PVV (14) heb je helemaal niks. De SP (15) neemt jammer genoeg uiteindelijk nooit enige regeringsverantwoordelijkheid.
GroenLinks (4) is alleen bezig met zichzelf en/of bezig een nieuwe fractievoorzitter in te werken.
De Partij voor de Dieren (2) zit er slechts voor het signaal.
De kleine christelijke partijen (8) kunnen slechts op punten gedogen maar krijgen daardoor onevenredig veel invloed.
Uiteindelijk hou je 104 Kamerleden over die mee zouden doen aan het controleren van de regering en maken van initiatiefwetten en al het andere dat bij het Kamerwerk komt.
Helaas zijn de meeste van deze 104 weer jong en onervaren. Vreemd dat de politieke partijen denken dat wij op zo'n volksvertegenwoordiging zitten te wachten. Je hoeft nergens verstand van te hebben als je dat maar goed doet in de media lijkt het selectie-criterium.
Het maakt wel duidelijk waarom wij met een krakkemikkige regering zitten die zich met een stapel woon-, pensioen-, lenteakkoorden en wat dies meer zij voortsleept. Misschien wordt het tijd dat er een kiesdrempel wordt ingevoerd en dat het aantal Kamerleden tot 100 wordt beperkt. Misschien houdt de Tweede Kamer dan op een speel/leer/werkomgeving te zijn voor politieke beloften die na 2 jaar al weer uit de kamer verdwenen zijn. En als het niet lukt om weg te komen kun je altijd nog Kamervoorzitter worden. Daar is niet veel voor nodig.
pd 18 december 2013
PS Leuk is ook om de quoten te lezen die de verschillende kamer leden hebben toegevoegd aan hun profiel. Zie Leden Tweede Kamer
Wat dacht je van "Zolang je onder vuur ligt, doe je iets goed." van belofte Jesse Klaver. Het komt in het GroenLinks denken kennelijk niet voor dat je misschien soms gewoon dom bezig bent.
zaterdag 14 december 2013
Vertrouwen en luisteren?
In Het Parool van 9 december staat een interview met mevr. H. Welschen over de bestuurscommissies die in Amsterdam de stadsdeelraden gaan opvolgen. Het kan natuurlijk aan de interviewer liggen maar de weergave van het gesprek is nogal onsamenhangend. Ik heb echter sterk de indruk dat het aan de geïnterviewde ligt. Mevr. Welschen wil zo lijkt het heel veel te willen zeggen.
Achter zinnen zoals: "Vertrouwen van de bestuurder in de mogelijkheden van de burger om verantwoordelijkheid te nemen voor het reilen en zeilen in de eigen buurt. En vertrouwen van de burger in de bereidheid van de bestuurder ruimte te geven aan initiatieven uit de buurt, ook als dat geen punten oplevert op het scorebord van de politiek." moet een hele wereld schuil gaan die ons jammer genoeg in de rest van de tekst niet onthuld wordt. Wel begrijp is dat het om vertrouwen gaat. In de eerste 116 woorden komt het woord vertrouwen maar liefst 6 keer voor. Daarna kom je het woord vertrouwen in het hele stuk niet meer tegen.
Wellicht ongewild slaat deze dagelijks bestuurder van GroenLinks de spijker op de kop. Vertrouwen in de bestuurders dat is precies wat er de afgelopen 4 jaar verloren is gegaan. De stadsdelen waren bedoeld om burger en bestuur dichter bij elkaar te brengen. Het is in zo verre gelukt dat hoe dichter de burger bij het bestuur kwam te staan hoe beter de burger zag dat de politiek alleen maar met zichzelf bezig is en dat de gekozenen niet de raad zitten als volksvertegenwoordiger maar dat ze er zitten voor hun eigen carrière, de partij en voor het programakkoord. De mening van de burger blijkt alleen maar hinderlijk bij het verwezenlijken van de eigen agenda. Inspraak een hobbel die zo snel mogelijk moet worden genomen. Naar alternatieve voorstellen en tegen argumenten van de bewoners moet zo weinig mogelijk geluisterd worden en dienen zoveel mogelijk genegeerd te moeten worden. Dat hebben de afgelopen jaren ons wel geleerd.
Bij de eerste vergadering over de parkeergarage Singelgracht Marnix waren meer dan 200 boze en verontruste bewoners aanwezig, allemaal tegenstander van de garage op een enkeling na die dacht dat er parkeerplaatsen bij zouden komen. In het verslag stond "dat er grote belangstelling voor het project was". Hiermee was de trend gezet. Al vier jaar worden notulen geredigeerd, informatie verdraaid, halve waarheden en hele leugens verkocht. Van gedane toezeggingen kan niemand bij het stadsdeel zich meer iets herinneren terwijl ik zo 25 buren kan optrommelen die er bij aanwezig waren. Zelfs schrok GroenLinks er niet voor terug het referendum over de garage te manipuleren. De bewoners van Westerpark waren (en zijn) in meerderheid tegen. De politiek had er niets mee te maken. En deze mevrouw durft het over vertrouwen te hebben en dat ze daar al jaren mee bezig is.
Het wordt tijd dat de politiek de burger centraal gaat stellen. Op dat punt kunnen ze misschien nog wat van de banken leren. Na decennia alleen met zichzelf en voor zichzelf bezig te zijn geweest was ineens "De klant centraal" het motto. Je begreep dat dat dus jaren niet het geval was geweest. In de financiële sector vliegen er nu duizenden mensen uit. Ook een goed plan voor het aantal politieke functies en enorme stoet beleidsmakers in hun kielzog. Plasterk is geen knip voor zijn neus waard als hij de regeling die Amsterdam gekozen heeft voor de opvolging van de deelraden laat passeren.
Nee, het gaat niet om dienstbaarheid, weet mevr. Welschen nog te melden maar om bestuurlijke daadkracht. En dat daarvoor toch vooral haar functie moet blijven bestaan want dan kan zij er voor zorgen dat we weer iets krijgen wat we niet willen hebben. Zij gaat namelijk hoogstpersoonlijk met de vuist op tafel slaan om het proces in goede banen te leiden als dat nodig is. Ik heb er weinig vertrouwen in. Het wordt niet eens duidelijk over welk proces zij het heeft.
pd 14 december 2013
Achter zinnen zoals: "Vertrouwen van de bestuurder in de mogelijkheden van de burger om verantwoordelijkheid te nemen voor het reilen en zeilen in de eigen buurt. En vertrouwen van de burger in de bereidheid van de bestuurder ruimte te geven aan initiatieven uit de buurt, ook als dat geen punten oplevert op het scorebord van de politiek." moet een hele wereld schuil gaan die ons jammer genoeg in de rest van de tekst niet onthuld wordt. Wel begrijp is dat het om vertrouwen gaat. In de eerste 116 woorden komt het woord vertrouwen maar liefst 6 keer voor. Daarna kom je het woord vertrouwen in het hele stuk niet meer tegen.
Wellicht ongewild slaat deze dagelijks bestuurder van GroenLinks de spijker op de kop. Vertrouwen in de bestuurders dat is precies wat er de afgelopen 4 jaar verloren is gegaan. De stadsdelen waren bedoeld om burger en bestuur dichter bij elkaar te brengen. Het is in zo verre gelukt dat hoe dichter de burger bij het bestuur kwam te staan hoe beter de burger zag dat de politiek alleen maar met zichzelf bezig is en dat de gekozenen niet de raad zitten als volksvertegenwoordiger maar dat ze er zitten voor hun eigen carrière, de partij en voor het programakkoord. De mening van de burger blijkt alleen maar hinderlijk bij het verwezenlijken van de eigen agenda. Inspraak een hobbel die zo snel mogelijk moet worden genomen. Naar alternatieve voorstellen en tegen argumenten van de bewoners moet zo weinig mogelijk geluisterd worden en dienen zoveel mogelijk genegeerd te moeten worden. Dat hebben de afgelopen jaren ons wel geleerd.
Bij de eerste vergadering over de parkeergarage Singelgracht Marnix waren meer dan 200 boze en verontruste bewoners aanwezig, allemaal tegenstander van de garage op een enkeling na die dacht dat er parkeerplaatsen bij zouden komen. In het verslag stond "dat er grote belangstelling voor het project was". Hiermee was de trend gezet. Al vier jaar worden notulen geredigeerd, informatie verdraaid, halve waarheden en hele leugens verkocht. Van gedane toezeggingen kan niemand bij het stadsdeel zich meer iets herinneren terwijl ik zo 25 buren kan optrommelen die er bij aanwezig waren. Zelfs schrok GroenLinks er niet voor terug het referendum over de garage te manipuleren. De bewoners van Westerpark waren (en zijn) in meerderheid tegen. De politiek had er niets mee te maken. En deze mevrouw durft het over vertrouwen te hebben en dat ze daar al jaren mee bezig is.
Het wordt tijd dat de politiek de burger centraal gaat stellen. Op dat punt kunnen ze misschien nog wat van de banken leren. Na decennia alleen met zichzelf en voor zichzelf bezig te zijn geweest was ineens "De klant centraal" het motto. Je begreep dat dat dus jaren niet het geval was geweest. In de financiële sector vliegen er nu duizenden mensen uit. Ook een goed plan voor het aantal politieke functies en enorme stoet beleidsmakers in hun kielzog. Plasterk is geen knip voor zijn neus waard als hij de regeling die Amsterdam gekozen heeft voor de opvolging van de deelraden laat passeren.
Nee, het gaat niet om dienstbaarheid, weet mevr. Welschen nog te melden maar om bestuurlijke daadkracht. En dat daarvoor toch vooral haar functie moet blijven bestaan want dan kan zij er voor zorgen dat we weer iets krijgen wat we niet willen hebben. Zij gaat namelijk hoogstpersoonlijk met de vuist op tafel slaan om het proces in goede banen te leiden als dat nodig is. Ik heb er weinig vertrouwen in. Het wordt niet eens duidelijk over welk proces zij het heeft.
pd 14 december 2013
woensdag 11 december 2013
Glazen huisjes
Je bent een weekendje weg en wat doe je dan. Je loopt in je vakantiestad te kijken hoe het daar met parkeren en parkeergarages geregeld is. En dan kom je onderstaand glazen huisje tegen. Dan moet je onvermijdelijk denken aan de glazen huisjes die ze op de Nassaukade en de Marnixkade willen neerzetten als in en uitgangen voor de voetgangers voor de parkeergarage.
Als je het huisje goed bekijkt zitten er drie functies in.
Rechts zit een lift, in het midden staan de betaalautomaten en links gaat de trap naar beneden.Zo wordt het ook met de Singelgrachtgarage Marnix. Voor de garage zijn er maar liefst 8! glazen huisjes gepland. Op de eerste ontwerpen zijn natuurlijk kleine huisjes getekend om het allemaal niet te erg te laten lijken en de mensen de laten geloven dat het allemaal wel mee valt. Maar ja, er moet natuurlijk wel een trap, een betaalautomaat (2 omdat er meestal natuurlijk 1 niet werkt) en een lift in komen voor degenen die wat minder ter been. zijn. Dan komt er gauw op een huisje van een meter of 12 te staan. Als je die op de kades neer zet blijft er van de kade en de wandelboulevard maar weinig over. Zet je ze in het water dan blijft er voor "het waterprogramma in het rak" (ze bedoelen de boten die er liggen) maar weinig ruimte over. Aan de kant van de Marnixkade is er al helemaal weinig ruimte omdat daar ook nog het Marnixbad "in de weg staat". Er is weer goed over nagedacht. Als je als GroenLinkser visie hebt zie je natuurlijk een flink aantal praktische dingen over het hoofd.
Ook opwekkend was de ingang van deze parkeergarage voor auto's.
Een gapend gat in een prachtig plein. Met links de in en uitgang voor de auto's en rechts de ontluchting. Hoe het in het Frederik Hendrikplantsoen wordt weet niemand want de aannemer gaat dat allemaal uitmaken. Veel beter dan bovenstaande zal het niet worden.
Overigens zijn de meeste parkeergarages in de mooie stad Gent waar deze foto's genomen zijn vrijwel onzichtbaar. De in- en uitgangen voor de auto's zijn in de gevel aan de zijkant of de achterkant opgenomen. De voetgangers in- en uitgangen bevinden zich vaak aan de achterkant van het gebouw zodat ze van de straatkant onzichtbaar zijn. Het kan dus wel goed. Vaak is er ook een openbaar toilet bij aanwezig (met minder valide voorziening). Dat moeten op de Nassaukade en Marnixkade ook maar doen dan heeft De Jager de openbare ruimte weer flink verbeterd.
pd 11 december 2013
donderdag 5 december 2013
Co-productie? Omwonenden?
Op website van het stadsdeel West staat een ontwerp van de herinrichting van het Frederik Hendrikplantsoen. Trots wordt medegedeeld dat daar samen met de bewoners en een heuse architect aan gewerkt is. Dat de bewoners mordicus tegen de parkeergarage en dus ook tegen de ingang van de garage waren en nooit akkoord zijn gegaan met het ontwerp wordt niet vermeldt. Co-productie is het natuurlijk wel. Het moet op inspraak lijken.
Ook wordt aangekondigd dat medio 2014 alvast begonnen wordt met de werkzaamheden uiteraard rekening houdend met de in- en uitgangen van de parkeergarage. En daar gaan we weer. Het plantsoen wordt overhoop gehaald terwijl alleen De Jager nog denkt dat de parkeergarage gebouwd gaat worden. Er wordt weer gauw een hoop geld uitgegeven. Ook fijn is de mededeling dat er plaats is voor een nieuw kunstwerk. De omwonenden worden in de gelegenheid worden gesteld om via het daarvoor thuisgestuurde stembiljet een keuze maken uit een drietal ontwerpen. Dat stembiljet heb ik natuurlijk niet gehad want er wordt een hele beperkte definitie van omwonende gehanteerd als dat zo uitkomt. Ik krijg wel 7 jaar een bouwput voor mijn neus, mijn uitzicht is straks opgeleukt met een voetgangers in- en uitgang maar omwonende ben ik niet. Ik woon in het projectgebied dat wel, maar ik ben natuurlijk geen omwonende van het Frederik Hendrikplantsoen. Het stadsdeel stuurt zo weinig mogelijk bewoners informatie over de herinrichting van het plantsoen en je hebt als GroenLinkser weer aan je democratische verplichting voldaan.
pd 6 december 2013
We beginnen maar vast.
Onderstaand een foto van de Rotterdammerbrug. Zo op het eerste oog wel wat breed voor een fiets- en een voetpad naar het Eerste Marnixplantsoen. Er zijn daar alleen wat speeltoestellen, een skatebaan en een aansluiting voor het fietsverkeer naar de Marnixkade.
Als je verderop kijkt valt op dat de Zaagpoort (bij het Marnixbad) en de Raampoort (bij het politiebureau) ook twee hele brede bruggen zijn. De Zaagpoort (hoe toepasselijk kan het worden) gaat nogal plomp in de Marnixstraat over en zorgt daar al jaren voor een onoverzichtelijke verkeerssituatie. Soms met tragische afloop.
De Raampoort is de breedste brug, zelfs met aan beide zijden van de Marnixstraat een groot plateau. De Raampoort loopt na kruising met de Marnixstraat vast op de veel smallere Bloemgracht.
Hoe is dat toch zo gekomen?
Vele jaren geleden waren er in Amsterdam net zoals nu visionairs aan het bestuur. De Jordaan, het was natuurlijk allemaal oude troep, dus afbreken die hap en brede wegen er door heen leggen richting het Centraal Station. Omdat de bruggen toch vervangen moesten worden maken wij er nu vast hele brede van zodat wij straks daar niets meer aan hoeven te doen.
Latere generaties bestuurders hadden wat meer historisch besef en begrepen dat de weerstand te groot zou zijn en hebben van de plannen laten varen. Vervolgens is begonnen met de restauratie van de Jordaan.
Dat Amsterdam juist nu veel van het toerisme te danken heeft (of te wijten heeft, zo u wilt) komt mede omdat de Jordaan is blijven staan. Wel zitten wij nu wel met wat vreemde bruggen.
Zo gaat het wel vaker. Kijk bijvoorbeeld naar de tramrails op de Haarlemmerhouttuinen. Zij liggen er al jaren, nog nooit heeft er een tram over gereden. Nu wordt overwogen de rails én zelfs de betonnen brug over de Korte Prinsengracht maar weer te verwijderen.
Of neem het Mr. Visserplein, jarenlang heeft er een tunneltje gelegen in afwachting van het doortrekken van de gesloopte Weesperstraat/Wibautstraat. Het is er nooit van gekomen.
Enthousiast wordt begonnen om maar vast iets de slopen of aan te leggen. Wie weet creëer je een argument om een plan door te drukken. "Er is nu al zoveel geld uitgegeven, wij moeten wel door gaan." is het motto.
Ook nu weer dreigt er weer zo iets dergelijks te gebeuren. Kennelijk in de hoop dat er een point of no-return wordt bereikt zijn de stadsdelen West en Centrum halsoverkop bezig alle mogelijke herinrichtingsplannen te verzinnen die mogelijk moeten worden als de parkeergarage gebouwd is. Bewoners worden opgewarmd voor een heringerichte straat met de belofte dat al tijdens de bouw van de parkeergarage of misschien al eerder kan begonnen worden.
Het zal, hoop ik, op den duur wel doordringen dat de kosten parkeergarage Singelgracht Marnix in geen verhouding staan met de veronderstelde minieme winst voor de openbare ruimte. Op de Nassaukade wordt het in ieder geval niet beter, bij het Marnix bad waarschijnlijk nog gevaarlijker.
Uiteindelijk zal wel blijken dat de economie toch nog wat aantrekt, het verstandiger is auto's niet de stad in te halen en een parkeergarage bij het voormalige food center te bouwen. De Jager heeft weer een fijne la vol met achterhaalde plannen en de bewoners aan aantal half heringerichte straten en een overhoop gehaald plantsoen waar je je over 20 jaar vanaf vraagt: Hoe is dat toch zo gekomen.
Als wij niet uitkijken gaat de portefeuillehouder ook vast wat bomen omzagen want die kunnen een GroenLinkser flink de weg zitten.
pd 5 december 2013
Als je verderop kijkt valt op dat de Zaagpoort (bij het Marnixbad) en de Raampoort (bij het politiebureau) ook twee hele brede bruggen zijn. De Zaagpoort (hoe toepasselijk kan het worden) gaat nogal plomp in de Marnixstraat over en zorgt daar al jaren voor een onoverzichtelijke verkeerssituatie. Soms met tragische afloop.
De Raampoort is de breedste brug, zelfs met aan beide zijden van de Marnixstraat een groot plateau. De Raampoort loopt na kruising met de Marnixstraat vast op de veel smallere Bloemgracht.
Hoe is dat toch zo gekomen?
Vele jaren geleden waren er in Amsterdam net zoals nu visionairs aan het bestuur. De Jordaan, het was natuurlijk allemaal oude troep, dus afbreken die hap en brede wegen er door heen leggen richting het Centraal Station. Omdat de bruggen toch vervangen moesten worden maken wij er nu vast hele brede van zodat wij straks daar niets meer aan hoeven te doen.
Latere generaties bestuurders hadden wat meer historisch besef en begrepen dat de weerstand te groot zou zijn en hebben van de plannen laten varen. Vervolgens is begonnen met de restauratie van de Jordaan.
Dat Amsterdam juist nu veel van het toerisme te danken heeft (of te wijten heeft, zo u wilt) komt mede omdat de Jordaan is blijven staan. Wel zitten wij nu wel met wat vreemde bruggen.
Zo gaat het wel vaker. Kijk bijvoorbeeld naar de tramrails op de Haarlemmerhouttuinen. Zij liggen er al jaren, nog nooit heeft er een tram over gereden. Nu wordt overwogen de rails én zelfs de betonnen brug over de Korte Prinsengracht maar weer te verwijderen.
Of neem het Mr. Visserplein, jarenlang heeft er een tunneltje gelegen in afwachting van het doortrekken van de gesloopte Weesperstraat/Wibautstraat. Het is er nooit van gekomen.
Enthousiast wordt begonnen om maar vast iets de slopen of aan te leggen. Wie weet creëer je een argument om een plan door te drukken. "Er is nu al zoveel geld uitgegeven, wij moeten wel door gaan." is het motto.
Ook nu weer dreigt er weer zo iets dergelijks te gebeuren. Kennelijk in de hoop dat er een point of no-return wordt bereikt zijn de stadsdelen West en Centrum halsoverkop bezig alle mogelijke herinrichtingsplannen te verzinnen die mogelijk moeten worden als de parkeergarage gebouwd is. Bewoners worden opgewarmd voor een heringerichte straat met de belofte dat al tijdens de bouw van de parkeergarage of misschien al eerder kan begonnen worden.
Het zal, hoop ik, op den duur wel doordringen dat de kosten parkeergarage Singelgracht Marnix in geen verhouding staan met de veronderstelde minieme winst voor de openbare ruimte. Op de Nassaukade wordt het in ieder geval niet beter, bij het Marnix bad waarschijnlijk nog gevaarlijker.
Uiteindelijk zal wel blijken dat de economie toch nog wat aantrekt, het verstandiger is auto's niet de stad in te halen en een parkeergarage bij het voormalige food center te bouwen. De Jager heeft weer een fijne la vol met achterhaalde plannen en de bewoners aan aantal half heringerichte straten en een overhoop gehaald plantsoen waar je je over 20 jaar vanaf vraagt: Hoe is dat toch zo gekomen.
Als wij niet uitkijken gaat de portefeuillehouder ook vast wat bomen omzagen want die kunnen een GroenLinkser flink de weg zitten.
pd 5 december 2013
zondag 1 december 2013
Het referendum, een echt democratisch middel!
De ophef die GroenLinks maakt over het referendum over de erfpacht is zijn minst schijnheilig te noemen. Een referendum is een groot goed volgens deze partij behalve als het tegen het eigen beleid gericht is. Dan wordt er alles aangedaan om het referendum onmogelijk te maken en de initiatiefnemers in een kwaad daglicht te stellen. ("Zwart te maken" had ik eigenlijk willen zeggen maar dat mag ook al niet van GroenLinks.)
Komt het referendum er ondanks alle tegenwerking toch dan doet GroenLinks er alles aan om òf de uitslag tot niet bindend te verklaren òf om met alle middelen de uitslag zo te beïnvloeden dat die in eigen voordeel kan worden uitgelegd.
Zo is het ook gegaan met het referendum over de parkeergarage Singelgracht Marnix. De portefeuillehouder deed van alles aan om de zaak te vertragen. Nee, een apart referendum kon niet, dan zouden alleen de tegenstanders komen opdagen. Het moest gekoppeld worden aan andere verkiezingen. Tegenstanders werden uitgemaakt voor een stelletje asociale schreeuwers die niets voor hun medemens overhebben en alleen maar bezig waren die arme deelraad op kosten te jagen omdat zij geen parkeergarage in hun voor- of achtertuin willen. Daar was de democratie niet voor bedoeld. Natuurlijk kwamen er ook pogingen om handtekeningen ongeldig ter verklaren en nog wat van die praktijken.
Wat punten op een rijtje.
Het referendum is afgedwongen in het stadsdeel Westerpark. Alleen in Westerpark mochten handtekeningen worden opgehaald. Want zo was de redenering de parkeergarage is een initiatief van Stadsdeel Westerpark en komt in Westerpark. Voor het gemak zou voor de bouw de stadsdeelgrens wel even worden verschoven. De bewoners van het stadsdeel Centrum naar hun mening vragen was natuurlijk onzin.
Toen het referendum er inderdaad moest komen was stadsdeel Westerpark ineens te klein. Er kwam een bestuurlijk truc uit de hoge hoed. De stadsdelen gingen fuseren en dan was het volgens De Jager logisch dat ook de bewoners van de stadsdelen Bos en Lommer en Oud West zouden meestemmen.
De garage was ineens voor heel stadsdeel West.
De Jager met zijn hele staf toeterde in het rond dat zij het "parkeer"probleem gingen oplossen. En daar trapten de mensen in. De voorstemmers die ik gesproken heb dachten dat er parkeerplaatsen bij kwamen en dat zij eindelijk van de wachtlijst voor een parkeervergunning af zouden kunnen. De vraagstelling van het referendum rept er ook geen moment over dat de parkeergarage wordt gebouwd ter vervanging van parkeerplaatsen op straat. Helaas voor de wachtlijsters bleek dat GroenLinks zo haar eigen definitie heeft van een "parkeer"probleem. Een gewone autorijder heeft een parkeerprobleem als hij zijn auto niet kwijt. Bij GroenLinks heb je een "parkeer"probleem als je je auto wel kwijt kan want dat staat ie op straat en dat is heel erg voor de openbare ruimte. GroenLinks wil voor de prijs van 1000 luxe seniorenwoningen 800 auto's van boven de grond naar onder de grond verplaatsen en als het even kan liefst 1000 of meer parkeerplaatsen opheffen. Zo maakt je het echte parkeerprobleem (dat alleen in stadsdeel Centrum bestaat) alleen maar groter. Het drong pas later tot de voorstemmers door. Ik veel excuses kunnen horen.
Uiteindelijk werd het referendum op 9 juni 2010, tegelijk met de verkiezingen voor de Tweede Kamer gehouden. De uitslag van het referendum was 49,5% voor en 47,9% tegen de bouw van de garage zo wordt trots op site van het Project Singelgrachtgarage Marnix gemeld.
Dat na het referendum bleek dat de voorstanders van de bouw de garage (De Jager c.s. dus) meer geld hadden kunnen uitgeven aan hun campagne dan de tegenstanders ter beschikking was gesteld laat je natuurlijk onvermeld.
Dat de meerderheid in Westerpark tegen de garage was telt al helemaal niet.
Democratie is te moeilijk voor GroenLinks
pd 01 december 2013
Komt het referendum er ondanks alle tegenwerking toch dan doet GroenLinks er alles aan om òf de uitslag tot niet bindend te verklaren òf om met alle middelen de uitslag zo te beïnvloeden dat die in eigen voordeel kan worden uitgelegd.
Zo is het ook gegaan met het referendum over de parkeergarage Singelgracht Marnix. De portefeuillehouder deed van alles aan om de zaak te vertragen. Nee, een apart referendum kon niet, dan zouden alleen de tegenstanders komen opdagen. Het moest gekoppeld worden aan andere verkiezingen. Tegenstanders werden uitgemaakt voor een stelletje asociale schreeuwers die niets voor hun medemens overhebben en alleen maar bezig waren die arme deelraad op kosten te jagen omdat zij geen parkeergarage in hun voor- of achtertuin willen. Daar was de democratie niet voor bedoeld. Natuurlijk kwamen er ook pogingen om handtekeningen ongeldig ter verklaren en nog wat van die praktijken.
Wat punten op een rijtje.
Het referendum is afgedwongen in het stadsdeel Westerpark. Alleen in Westerpark mochten handtekeningen worden opgehaald. Want zo was de redenering de parkeergarage is een initiatief van Stadsdeel Westerpark en komt in Westerpark. Voor het gemak zou voor de bouw de stadsdeelgrens wel even worden verschoven. De bewoners van het stadsdeel Centrum naar hun mening vragen was natuurlijk onzin.
Toen het referendum er inderdaad moest komen was stadsdeel Westerpark ineens te klein. Er kwam een bestuurlijk truc uit de hoge hoed. De stadsdelen gingen fuseren en dan was het volgens De Jager logisch dat ook de bewoners van de stadsdelen Bos en Lommer en Oud West zouden meestemmen.
De garage was ineens voor heel stadsdeel West.
De Jager met zijn hele staf toeterde in het rond dat zij het "parkeer"probleem gingen oplossen. En daar trapten de mensen in. De voorstemmers die ik gesproken heb dachten dat er parkeerplaatsen bij kwamen en dat zij eindelijk van de wachtlijst voor een parkeervergunning af zouden kunnen. De vraagstelling van het referendum rept er ook geen moment over dat de parkeergarage wordt gebouwd ter vervanging van parkeerplaatsen op straat. Helaas voor de wachtlijsters bleek dat GroenLinks zo haar eigen definitie heeft van een "parkeer"probleem. Een gewone autorijder heeft een parkeerprobleem als hij zijn auto niet kwijt. Bij GroenLinks heb je een "parkeer"probleem als je je auto wel kwijt kan want dat staat ie op straat en dat is heel erg voor de openbare ruimte. GroenLinks wil voor de prijs van 1000 luxe seniorenwoningen 800 auto's van boven de grond naar onder de grond verplaatsen en als het even kan liefst 1000 of meer parkeerplaatsen opheffen. Zo maakt je het echte parkeerprobleem (dat alleen in stadsdeel Centrum bestaat) alleen maar groter. Het drong pas later tot de voorstemmers door. Ik veel excuses kunnen horen.
Uiteindelijk werd het referendum op 9 juni 2010, tegelijk met de verkiezingen voor de Tweede Kamer gehouden. De uitslag van het referendum was 49,5% voor en 47,9% tegen de bouw van de garage zo wordt trots op site van het Project Singelgrachtgarage Marnix gemeld.
Dat na het referendum bleek dat de voorstanders van de bouw de garage (De Jager c.s. dus) meer geld hadden kunnen uitgeven aan hun campagne dan de tegenstanders ter beschikking was gesteld laat je natuurlijk onvermeld.
Dat de meerderheid in Westerpark tegen de garage was telt al helemaal niet.
Democratie is te moeilijk voor GroenLinks
pd 01 december 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)