Verrommeling

 

Hieronder een foto van de Tweede Hugo de Grootstraat van pakweg een eeuw geleden. Daar onder een foto genomen uit ongeveer dezelfde positie van de huidige situatie op een rustige donderdag middag.

 

 

Op de eerste foto lijkt de straat eindeloos breed. Op de stoepen kan je met twee mensen naast elkaar lopen. Voor het weinige verkeer is alle ruimte. Leveranciers kunnen iets afleveren zonder iemand in de weg te zitten.

  

Op de tweede foto is beeld volledig verrommeld. De stoepen zijn zo smal dat je er nauwelijks met z'n tweeën naast elkaar kan lopen. Er staan zoveel obstakels dat je er niet met de kinderwagen of met je moeder in een rolstoel langs komt zonder op het fietspad terecht te komen. Het fietspad is relatief breed. Dat moet ook wel anders kunnen de fietsers niet uitwijken voor de voetgangers die noodzakelijker op het fietspad terecht komen. De straat staat al vol met auto's terwijl het nog lang geen spits is. Moet een leverancier iets afleveren dan is de hele straat geblokkeerd. Er ontstaat een file met alle luchtverontreiniging van dien. Eigenlijk moet je constateren dat de straat gevaarlijk is voor voetgangers en fietsers en niet functioneert voor het autoverkeer.

Wat is er gebeurd. U raadt het al: Hier heeft GroenLinks de openbare ruimte verbeterd. Het gevolg is dat de straat, en zo gaat dat overal in de stad, verdeeld is een flink aantal (hier 8) bijna onbruikbare stroken met een zogenaamde eigen functie waardoor de straat is op gehouden straat en ruimte te zijn.
De tweede Hugo de Grootstraat wordt straks een van de aan- of afvoerroutes voor 800 auto's die in de parkeergarage moeten gaan parkeren. Het wordt een stinkende chaos. In ruil daarvoor komen er in een paar straten een bredere stoep. De bewoners mogen ter compensatie van de bomen die De Jager gaat omhakken ook hun geveltuintje wat groter maken.

Met de parkeergarage Singelgracht Marnix wordt de binnenstad niet autoluwer en wordt de lucht niet schoner. Ik hoor De Jager al weer roepen: "De garage vervuilt niet want de auto's worden schoner." Wat een opportunisme: GroenLinks maakt haar beleid afhankelijk van de door hen zo verfoeide auto.

De doelstelling voor het terugdringen van de luchtverontreiniging wordt natuurlijk niet gehaald. Ik zit al op een GroenLinks voorstel te wachten waarin gepleit wordt voor het invoeren van de Chinese draagstoel als vervoermiddel in de binnenstad. En dat daar toch vooral naast de fietspaden aparte paden en eigen verkeersmaatregelen voor moeten komen. Voor stalling zal net zoals bij de fietsen wel weer niet gezorgd worden.

pd 29 november 2013

Bezoekers

In het verslag van de bewonersbijeenkomst van 18 november staan naast wat schofferingen van de oplettende burger ook vermakelijke passages.
Bijvoorbeeld: (Ik citeer het stukje voor de duidelijkheid maar helemaal.)

“Naar verwachting wordt in het derde kwartaal van 2014 de vergunning verleend voor de Singelgrachtgarage. Dat wordt een parkeergarage voor 800 auto's; 400 plekken voor Centrum en 400 plekken voor West. Van de plekken voor West zijn er 350 voor de Frederik Hendrik- en Hugo de Grootbuurt de 50 voor Witteneiland. 200 plekken in de garage worden gereserveerd voor bezoekers; 150 voor bezoekers uit het centrum en 50 voor bezoekers uit West.”

Ik bedoel dan vooral het stukje: ”200 plekken in de garage worden gereserveerd voor bezoekers; 150 voor bezoekers uit het centrum en 50 voor bezoekers uit West.”

Wat wordt hier bedoeld: (kruis het goede antwoord aan)

1. 150 bewoners van het Centrum zonder parkeervergunning bezoeken West en parkeren daarvoor in de garage;
2. 50 bewoners van West zonder parkeervergunning bezoeken het Centrum en parkeren daarvoor in de garage;
3. 200 bewoners van Centrum en West met een parkeervergunning bezoeken met hun auto de parkeergarage als uitje;
4. Zowel 1,2 als 3 wordt bedoeld;
   of
5. Had er misschien iets moeten staan als: 200 plekken in de garage worden gereserveerd voor bezoekers; 150 plekken voor de auto’s van degenen die een bezoek aan het Centrum willen brengen en 50 plekken voor de auto’s van degenen die een bezoek aan West willen brengen.

Stel 5) is het goede antwoord. Hoe gaat dat dan? Aan de poort staat iemand die vraagt: Wat u wilt bezoeken Centrum of West? Ik zie het al voor me: West, zegt u. Helaas, meneer, de plekken voor West zijn vol. U kunt nog wel het Centrum bezoeken of achteruit rijden.

Of staat er een groot elektronisch bord met daarop: Bezoekersplaatsen West VOL, nog 137 plaatsen Centrum VRIJ. Het is natuurlijk niet te bepalen of een bezoeker voor het Centrum of West komt, of misschien wel beide, of dat de helft van de passagiers van een autodeler komt voor het Centrum en de andere helft voor West. Het lukt al niet met het computerprogramma van de OV-chipkaart.

Het zal er wel weer op neer komen dat als je een keer besluit in de parkeergarage te gaan staan je er niet in komt omdat de software het niet doet of dat je bezoek er nooit meer uitkomt.

Allemaal wel een beetje flauw van mij, maar het geeft de klunzigheid van de ideeën van de portefeuillehouder aan. En dan passen er ook maar 704 auto's in de garage met een breedte van 2,50 m. Dat worden dan weer een stuk minder bezoekers.

Die herinrichting van de openbare ruimte moet trouwens alles bij elkaar ook niet een echt makkelijk klusje zijn want:  “Onder de grond zitten kabels en leidingen waarmee rekening gehouden moet worden“. Goed dat dat in de notulen staat. Zo leer je nog wat.

pd 27 november 2013

Beleidskaders

De notulen van de bewonersavond van 18 november waren er snel, het gaat warempel vooruit.

Afgezien van wat er allemaal niet in staat, staan er toch enkele opmerkelijke passages in deze notulen.

Onder het kopje 4. Herinrichting en beleidskaders staat bijvoorbeeld:

- Stadsdeel West mag geen parkeerplaatsen verwijderen, maar wel verplaatsen,

Opvallend omdat in het concept BLVC-kader met enig a-plomp staat:

“Aan de Nassaukade gaan ca 130 plaatsen verloren en aan de Marnixkade ca 20. Er is een parkeeronderzoek uitgevoerd in de omgeving, waaruit gebleken is dat er geen noodzaak is om compensatie te geven voor de parkeergelegenheid in de omgeving.”

Een beleidskader, daar heb je als bewoners dus houvast aan.

Nog opvallender is dat de avond werd voorgezeten door de naar eigen zeggen onafhankelijke participatie medewerker. Bij de bespreking van het BLVC-kader, waar zij nadrukkelijk aanwezig was, is scherp geprotesteerd tegen de opheffing van parkeerplekken tijdens de bouw. Juist ook omdat de portefeuillehouder toegezegd heeft dat er geen parkeerplekken tijdens de bouw zullen worden opgeheven. Het komt allemaal achteloos in de notulen zonder enige verdere toelichting. Gek dat je je in de maling genomen voelt?

Ook een opvallende onder het zelfde kopje 4. 

- Stadsdeel West gaat uit van één fietsvoorziening per woning,

Vreemd, je wordt op alle mogelijke manieren de auto uitgejaagd, tramhaltes worden opgeheven en vervolgens is er per woning/gezin precies één fietsvoorziening. Het is dan niet gek dat er een groot fietsparkeerprobleem ontstaat.

Zo doe je dat als GroenLinks. Je lapt de beleidskaders aan je laars, als dat zo uitkomt en je lost niet eens de problemen op die je met het eigen beleid veroorzaakt hebt.
Ik weet in ieder geval wat ik niet ga stemmen.

pd 27 november 2013

En dan de centen..

De parkeergarage kost € 60.000.000,00 dat is een zekerheid die wij hebben. Sinds het hele gedoe vier jaar geleden begon kost de parkeergarage Singelgracht Marnix € 60 miljoen. Voor gewone stervelingen wordt alles duurder, de inflatie is in die jaren al meer dan 10%. Bij mij wordt een verbouwing al gauw 1,5 zoveel als begroot. Een Noord-Zuid lijn wel 3 keer duurder. Maar dat geldt allemaal niet voor een portefeuillehouder met een missie.
Niet dat al bekend is dat hoe de garage gebouwd gaat worden want er is, om de inspraak te omzeilen, voor een Design en Construct methode van aanbesteden gekozen. Niemand weet hoe de in- en uitgangen voor de auto’s en de voetgangers er gaan uit zien. Niemand weet hoe de ontluchting nu precies geregeld gaat worden. De eisen die gesteld worden in het BLVC kader zijn niet mals ondanks de poging het besluit hierover er in één avond door te jassen, maar de parkeergarage kost € 60 miljoen. De bewoners rond de parkeergarage eisen dat er geboord en niet geheid wordt, alle schade is voor de aannemer. Het schijnt allemaal voor de prijs niet uit te maken. “Wij kiezen de beste aannemer”. Ik denk dat dat degene is die het voor
€ 60 miljoen wil doen.

Er kan nog van alles gebeuren: de dekking kan wegvallen door het afromen van het parkeerfonds, de BTW moet toch betaald worden, er moet een compensatiefonds voor de bewoners komen en o ja, de exploitatie komt jaren lang sowieso niet rond omdat even vergeten is hoe de bewaking geregeld moet worden.
Als dat nou het enige zou zijn, maar nee.
De garage ontworpen is met parkeerplaatsen van 2,20 m breed terwijl ondertussen de norm 2,50 m is. Een eenvoudige rekensom (800 maal 2,20 gedeeld door 2,50 is 704) leert dat er straks bijna 100 auto’s minder in de garage kunnen staan. Dan kom er wel uit met je exploitatiebegroting, denk ik zo.

Een van de voorwaarden om de financiering rond te krijgen is een nieuwe verhoging van de parkeertarieven. De inkomsten uit parkeren, zeker in de binnenstad, lopen echter sterk terug. Het alsmaar verhogen van de tarieven blijkt averechts gewerkt te hebben. Op 27 november gaat de gemeente raad beslissen over de verhoging van de parkeertarieven. Ik wens ze veel wijsheid. 
Het hele idee van dure parkeergarages die betaald worden uit torenhoge parkeertarieven is ondertussen volledig achterhaald.

Bij GroenLinks zullen wel zitten broeden op maatregelen om de burger te dwingen van de parkeergarage gebruik te maken. Want als je zin niet krijgt dan ga je als echte democraat gewoon machtsmiddelen gebruiken desnoods via de portemonnee. Een van leukste voorstellen die de ronde doet is om het parkeren in de garage goedkoper te maken dan op straat. Dan krijg je vast de exploitatie rond.
pd 26 november 2013

Buurtcohesie

Maandag 18 november 2013 de informatiebijeenkomst herinrichting openbare ruimte Frederik Hendrikbuurt. De uitnodiging was op 7 november in de bus gevallen maar gedateerd op 4 november. Dan lijkt het tenminste twee weken van te voren. Niet de drie weken waarom gevraagd is, maar het gaat al beter. Ik kon de moed niet opbrengen om er heen te gaan. Een herfstdepressie ligt in deze tijd toch al op de loer. Het was precies zoals ik vermoed had, werd mij gemeld. Het stadsdeel werd vertegenwoordigd door de portefeuillehouder zelf en een hele nieuwe stoet aan ambtenaren. Als er kritiek te verwachten is op bijeenkomsten over het BLVC kader of de schadeafhandeling aan de panden dan schittert De Jager door afwezigheid maar als mogelijkerwijs iets positief te signaleren valt dan is hij er als de kippen bij. En ja hoor de meeste aanwezige bewoners waren blij. Hun straat wordt opgeknapt, er komt langsparkeren en daardoor zijn bredere stoepen mogelijk. (Die brede stoepen zijn op de Nassaukade bij de laatste herprofilering juist verdwenen.) Het gezamenlijk werken aan de herinrichting is goed voor de buurtcohesie en er wordt zo snel mogelijk mee begonnen. Een heleboel mensen opgetogen en dus werd het ego van de portefeuillehouder weer eens opgepoetst.

Er worden echter een paar dingen vergeten.
De herinrichting is gekoppeld aan de bouw van de parkeergarage. Was de herinrichting van de straten gekoppeld aan het “succes” van het ringparkeren of het slimmer reizen dan wist iedereen allang dat het niet door zou gaan. Of was er een koppeling met het toch al teruglopende gebruik van de auto dan was het duidelijk dat het misschien nog even kon duren. Nu worden de belangen van de tegenstanders van de parkeergarage en de voorstanders van de herprofilering recht tegenover elkaar gezet. Volgens mij kan je tegen de parkeergarage zijn en voor herinrichting van de straten maar dat is te moeilijk voor de portefeuillehouder. Ben je tegen de parkeergarage dan ben je dus tegen herinrichting van de straten, zo lijkt de boodschap. Je bent natuurlijk al verdacht als je een parkeervergunning hebt. Zo bevorder je dus de buurtcohesie volgens GroenLinks. Het lijkt meer een poging de bewoners tegen elkaar op te zetten om zo het verzet tegen de garage te breken.

De bewoners van de Nassaukade komen 7 jaar of meer in een bouwput te wonen, moeten al die tijd ergens in een van de straten gaan zoeken naar een parkeerplaats en kijken de komende 100 jaar uit op een paar sprietige bomen op een zielig stukje “wandelboulevard” voorzien van foeilelijke voetgangers in- en uitgangen. De bewoners van het Frederik Hendrikplantsoen hebben een fijn uitzicht op een file voor de parkeergarage en een vernietigd park. Dat moeten ze er maar voor overhebben om langsparkeren te kunnen invoeren. Leve de buurtcohesie, denk je dan maar weer.
De gemeente wil snel beginnen met de herinrichting. Dat betekent dat al tijdens de bouw van de parkeergarage de straten overhoop worden gehaald. Opnieuw betekent dat het opheffen van parkeerplaatsen tijdens de bouw. Een GroenLinkser hoeft zich, in het belang van het hogere doel, blijkbaar niet aan zijn afspraken te houden.

De plannen voor de parkeergarage hebben in ieder geval opgeleverd dat ik de laatste jaren veel contact heb met bewoners uit de hele buurt. Op dat punt is er heel wat buurtcohesie ontstaan. GroenLinks doet met het nu al bespreken van de herinrichting van de openbare m.i. een poging de buurtcohesie juist om zeep te helpen want buurtcohesie moet natuurlijk niet leiden tot verzet tegen de visionaire plannen. Laten ze eerst maar eens afwachten of de garage überhaupt door gaat voordat ze buurtbewoners blij zitten te maken met een wel erg dode mus.
pd 24 november 2013 

"Bestuurs"commissie

Uit de ervaringen met de deelraad van de afgelopen tijd heb ik een treurige conclusie moeten trekken. Je vervult je democratische plicht, gaat trouw stemmen als het moet, maar vervolgens voel je 4 jaar niet vertegenwoordigd. Het stadsdeelbestuur blijkt een naar binnen gerichte organisatie te zijn die slechts geïnteresseerd is de interne machtsverhoudingen. Het programma-akkoord is heilig (of de plek op het pluche) en zelfs de eigen kiezers doen er niet meer toe laat staan de overige bewoners. Voordat je het weet hebben zij zich vastgebeten in een briljant plan voor een parkeergarage of een hotel met 1400 bedden bedacht. Vlak voor de verkiezingen van maart 2014 zullen zij zich wel weer melden met een lijst van prachtige plannen die zij als mijn volksvertegenwoordiger zullen gaan realiseren. Mijn volksvertegenwoordiger denk ik:  Er zit er één voor mij in de deelraad, er zit er één voor mij in de gemeenteraad, er zit er één voor mij in het waterschap, er zit er één voor mij in de provinciale staten, er zit er één voor mij in de tweede kamer, er zit er één voor mij in de eerste kamer en er zit er één voor mij in het Europees parlement. En dan gaat Willem-Alexander ook regelmatig voor mij op reis. Allemaal zeggen ze mij te vertegenwoordigen en zitten ze met een hele staf ambtenaren beleid voor mij te maken. Het lijkt wat veel en je moet ze, zo blijkt, behoorlijk in de gaten houden. De stadsdelen worden gelukkig al afgeschaft. De waterschappen, de provinciale staten en de eerste kamer kunnen er m. i. rustig achter aan. Het wordt dan enigszins overzichtelijk: één vertegenwoordiger in de stad, één in het land en één in Europa. Misschien zijn ze dan ook wat makkelijker te controleren. Wie weet krijgen wij zelfs wat betere bestuurders. Maar gerust ben ik er niet op, de politiek trekt vreemde snuiters aan.
De stadsdeelbesturen worden vervangen door bestuurscommissies. De naam alleen al is fout, denk ik. Volgens mij moet het een commissie worden die op lokaal niveau in overleg met en gecontroleerd door de bewoners het door de gemeenteraad voor de hele stad vastgestelde beleid uitvoert. Geen politieke functies, geen eigen beleidsruimte, geen eigen budgeten.
Want dan heb je binnen no-time nog een plan voor ringparkeren, slimmer reizen, eenrichtingsverkeer voor voetgangers of het verplicht dragen van een zwart petje met een grote rode P voor bewoners met een parkeervergunning.
pd 20 november 2013

Besturen?

Vanochtend de columns van de afgelopen week doorgelezen. Je zou er treurig van worden. De ergste boosheid is van me afgeschreven. Dat lucht op maar dan komt de vraag: waarom. Waarom gaat het zo mis. Waarom heb ik mijn lieve gelijkmatige buren zien veranderen in grimmige actievoerders die net zoals ik zweren nooit meer GroenLinks te zullen stemmen en bereid zijn zich een aan een boom vast te ketenen als dat nodig zou blijken te zijn. Niet dat het alleen om bomen gaat. De bomen zijn wel het symbool geworden voor het domme beleid. Bomen omzagen om het groener te maken, wie verzint het. De stad autoluw maken door een parkeergarage vóór 1000 auto's (dat was NB eerst het plan) midden in de stad te bouwen, hoe krijg je het bij elkaar. Het gaat ook over luchtkwaliteit, verkeersveiligheid en verzieken van een stukje stad en honderd miljoen uitgeven voor iets dat niets oplost en ga zo maar door. Het is nu eenmaal een slecht plan en dan kan je weerstand verwachten. De manier waarop het plan aan de man wordt gebracht heeft nog de meeste woede gewekt. Waarom vraag ik mij af.
Los van de uitslag van het gemanipuleerde referendum en de minimale meerderheid in de raad had een echte bestuurder een ander besluit genomen.
Een wijs bestuurder had zich gerealiseerd dat met zo weinig draagvlak op straat en in de raad het plan van de parkeergarage geen goed plan is. Een wijs bestuurder was gaan broeden, mede op basis van alle aangedragen alternatieven, op een plan waar wel draagvlak voor te vinden was. Langzaam dringt het tot mij door. In het dagelijks bestuur van zo’n deelraad zitten geen bestuurders die nadenken over wat goed is voor zoveel mogelijk bewoners. Hier zitten mensen die partijbons hopen te worden. Hier zitten mensen die er alleen maar op uit zijn om er ten koste van alles zo veel mogelijk van eigen missie door te drammen. Deze mensen zijn allang opgehouden volksvertegenwoordiger te zijn als ze het al ooit geweest zijn. Die zitten er voor zichzelf, voor hun eigen carrière, hoogstens voor de partij maar niet voor jou. En dat maakt boos. Ook mij nu weer. Er vallen een hoop dingen op zijn plek. Tegenargumenten, alternatieve plannen: het is kritiek en het stoort het uitvoeren van de persoonlijke missie en het streelt het ego niet. Dus negeren die boel. Afschilderen als asociale schreeuwers. En dat maakt boos, heel boos.
Het er straks wel op neer komen dat wij met een, ik zeg het maar weer eens, overbodige onrendabele enz. parkeergarage zitten opgescheept omdat een verblinde visionair zijn eigen persoonlijke benepen missie moest uitvoeren. De eigen partij vindt alles prachtig, de coalitiegenot  verklaart het programma-akkoord heilig. Je kon elkaar nog eens nodig hebben in de toekomst.

Ik moet natuurlijk zelf ook gaan oppassen niet vast te komen zitten in een fixatie.
Vandaag zag op de Haarlemmerweg een bord op een steiger staan: “De Jager Totaal bouw en onderhoud“. Het eerste wat ik dacht was:  “Ach, arme mensen, dat komt nooit goed”. Geloof dat ik toch nog een paar columns moet gaan schrijven.
pd 18 november 2013

De ombudsman, Radar of Ook dat nog?

Woensdag 13 november en donderdag 14 november informatieavonden “plan van aanpak bouwkundige opname en monitoring projectgebied Singelgrachtgarage Marnix”. Het zijn avonden voor eigenaren van de panden langs de Nassaukade, Marnixkade en op het Frederik Hendrikplantsoen. Er is hier en daar wel wat fout gegaan met de verzending van de uitnodiging maar dat was uitbesteed. Een beetje laat, dat is waar. Of alle eigenaren zijn aangeschreven wordt nog onderzocht. Misschien moeten er nog meer eigenaren uitgenodigd worden als het projectgebied groter wordt maar dat is nog niet bekend. Zo nodig komt er een extra avond.
De aanwezige ambtenaren doen hun best om het gezellig te maken. Er is koffie en thee met koekjes.
Er zijn twee presentaties. Nee, zonder overlast kan de garage natuurlijk niet gebouwd worden maar de gemeente gaat er voor om schade zo maximaal mogelijk te voorkomen. Het dringt maar weer eens tot je door: degenen die deze onzinnige plannen bedenken hebben zelf nooit onder de uitvoering te lijden. Hun idealen en missies moeten altijd over de rug van anderen waargemaakt worden.
Het systeem waar het GroenLinks-denken uit voortkomt, verraadt zich weer.

Met ontroerende precisie leggen de ambtenaren uit wat ons de komende tijd allemaal te wachten staat. Het komt er kort samengevat op neer, dat weten zij ook wel, dat er van alles mis kan gaan en daarom moet de gemeente zich zo veel mogelijk indekken. Enerzijds komen er strenge bepalingen in het contract met de aannemer en de aannemer moet zich goed verzekeren. Anderzijds moeten de eigenaren er voor zorgen dat hun fundering in orde is. Als er geen parkeergarage zou worden gebouwd had je daar de komende15 jaar geen omkijken naar. Nu kan het gebeuren dat je zomaar een aanschrijving krijgt om de fundering te herstellen en dat moet wel voor juli 2016 geregeld zijn. Dat de VVE (of die van de buren) geen geld heeft, de banken je geen geld lenen en de gemeente geen fonds heeft om een en ander te voorfinancieren is natuurlijk een probleem. Maar dan gaan wij “om te de tafel zitten”.

Er komt één schadeloket, "toegankelijk" staat er met nadruk bij. Ook komt er een schadeprotocol en een onafhankelijk expert.
Eigenaren kunnen meedenken over de invulling van het schadeprotocol. Zij moeten er dan wel voor zorgen dat zij gemandateerd zijn door alle andere eigenaren. Waarschijnlijk is dat juridisch volstrekte onzin. Ik kan natuurlijk wel langs de deuren gaan en de eigenaren om een mandaat vragen, zo vindt de jurist van de gemeente. De gemeente helpt je waar het kan met goede adviezen, zo zie je maar weer. Dat de eigenaren vaak zelf niet in het projectgebied wonen is een minor detail.
Het is maar goed dat er wat stichtingen in oprichting zijn.

De gemeente heeft er belang bij zoveel mogelijk funderingen af te keuren. Herstel is op kosten van de eigenaren, de kans op schade een stuk kleiner en zo houd je een fijne relatie met de aannemer. De onafhankelijke expert moet zich ook maar goed verzekeren. Voor dat je het weet heeft die een claim van de gemeente of de aannemer aan zijn broek omdat een advies wat anders uit pakt.
Het akkoord met de 0-meting moet 1 december binnen zijn anders kom je niet in aanmerking voor de “omgekeerde bewijslast”. (De aannemer moet dan aantonen dat de schade niet zijn schuld is.)
Als je niet getekend hebt volgt er nog een brief en dan kan je misschien nog mee doen. Je hebt natuurlijk wel een kruisje achter je naam. Dat twee weken wat kort is en dat het allemaal wat wringt met de VvE’s die de 0-meting moeten goedkeuren en eigenaren die moeten tekenen dat is de zorg van de eigenaren. Nee, van onder druk zetten van de eigenaren is natuurlijk geen sprake. De 0-metingen binnen zo spoedig mogelijk, liefst nog in november 2013 beginnen. De eigenaren moeten voor die tijd geloof ik een onafhankelijk expert uit de hoge hoed hebben getoverd anders kan die niet meelopen met het proces. De concept voorwaarden voor de inhuur van de expert beslaan ruim 2 A4-tjes. De gemeente is bijvoorbeeld vrij om zonder opgaaf van reden de opdracht in te trekken. Dat geeft zo'n expert natuurlijk veel ruimte om onafhankelijk op te treden.

De belangrijke vragen blijven onbeantwoord. De antwoorden zullen op de site komen met de notulen en de presentaties. Het zal wel na 1 december zijn.
Het wordt langzamerhand een geval voor de ombudsman van de gemeente, Radar of Ook dat nog want het alle schijn van onbehoorlijk bestuur.
De koekjes bij de koffie waren best goed.
pd 15 november 2013

Toneel ?

De voorgenomen bouw van de parkeergarage Singelgracht Marnix is voor mij de aanleiding geweest de lokale politiek wat nader te gaan volgen. Het is een bevreemdende ervaring geworden. Ik weet niet helemaal meer uit wiens koker het idee van de stadsdelen met een eigen bestuur en een eigen burgemeester is gekomen maar de bedoeling was en dat weet ik wel zeker “het bestuur en de bevolking dichter bij elkaar te brengen”. Ik durf rustig te zeggen dat dat in West in ieder geval faliekant mislukt is.

Hoe meer deelraadsvergaderingen ik bezoek hoe meer ik het idee krijg dat ik beland ben bij een repetitie van een pas opgericht amateurtoneelgezelschap dat een slecht geschreven toneelstuk aan het repeteren is. Het begint vrijwel altijd met het voorstellen van nieuwe leden van het gezelschap. Nieuwe (duo)raadsleden worden geïnstalleerd waarvan de geloofsbrieven gelukkig terdege zijn onderzocht en dan begint de openbare repetitie.

Het decor is levensecht, dat wel. Een fraaie raadszaal, compleet met videoscherm, spreekgestoeltes en van die leuke microfoons waarin een rood lichtje brandt als je mag spreken. Veel spelers en anderen op het toneel. Hoofdrollen voor portefeuillehouders, een koor van deelraadsleden en als figurant zaalbodes, griffiers en nog wat andere functionarissen. Het moet een dure productie zijn.

Door de onsamenhangende teksten is niet te volgen waar het stuk nu eigenlijk overgaat. Rode lampjes gaan branden en alle acteurs zeggen op een hun beurt een tekst die zij straks, mocht je het gemist hebben, in tweede termijn zullen herhalen. Ook dan worden ze bedankt voor hun bijdrage. Vooral uit de monologen van de portefeuillehouder openbare ruimte dampt ambitie omhoog. Hier wordt iets groots voorbereid voor de bewoners van West, nee misschien wel voor de hele wereld. Dat voel je wel, al heb je geen vermoeden wat.

Maar helaas is het geen repetitie. Dit is echt. Door deze amateurs word ik vertegenwoordigd, hier ben ik voor naar de stembus gegaan, hieraan ben ik medeplichtig. Deze mensen hebben voor mij besloten dat ik een parkeergarage krijg. Deze klungels, die nog niet kunnen regelen dat er een fietsenrek wordt vastgezet, denken wel het proces van de bouw van een parkeergarage van € 100 miljoen te kunnen beheersen.

Wat voor mensen de politiek aantrekt, ik weet het niet. De ambities zijn torenhoog maar aan kennis en kunde ontbreekt het en bij sommige portefeuillehouders ontbreekt het zelfs aan goede wil en fatsoen. Een jaartje lid van een politieke partij en hup je bent op zijn minst duo raadslid in een stadsdeel. (Op dat punt werkt de democratie dus wel.)  

Honderd jaar geleden stond het boze publiek buiten de schurk van het toneelstuk op te wachten om hem eens flink mores te leren. Zover is het in West tussen de bestuurders en de bevolking ondertussen ook gekomen. De bouw van de parkeergarage wordt een drama. Met een beetje geluk kunnen we straks de rechten aan Joop van de Ende verkopen. Ik zie het al voor me: Parkeergarage Singelgracht Marnix: The Musical met in de hoofdrol….
pd 14 november

Verbetering van de openbare ruimte, je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen.

In de hoop dat er nog iets van zijn politieke carrière terecht komt zet portefeuillehouder De Jager zijn ambtenaren onder druk om er voordat het stadsdeel wordt opgeheven en hij met wachtgeld gaat nog een flink aantal zaken doorheen te jassen. Voor het BLVC kader voor de parkeergarage wordt één korte vergadering ingepland. Een proces waar je een paar maanden vooruit behoort te trekken willen de bewoners een beetje gerust gesteld zijn. Eigenaren van panden op de Nassaukade, de Marnixkade en het Frederik Hendrik plantsoen worden uitgenodigd voor een informatiebijeenkomst terwijl de helft van de informatie nog ontbreekt of zelf onjuist is.

Nu maakt hij het helemaal bont. Als de bouw van de parkeergarage überhaupt al doorgaat, ga je er toch van uit dat ze pas beginnen als zo nodig alle funderingen hersteld zijn. Dat is op zijn vroegst gepland in juli 2016. Tel daar 3 jaar bouw bij op dan kan je ergens in 2020 beginnen met de ‘herinrichting van de openbare ruimte’. (Het wordt niet altijd verbetering meer genoemd.) Of er dan nog geld voor is, is zeer de vraag.
Het is dus volkomen logisch dat je vast op 4 november 2013 wordt uitgenodigd om naar een informatiebijeenkomst te komen over deze herinrichting. Je kunt er eventueel lid worden van een ontwerpgroep als je aan het profiel voldoet maar pas op: het ontwerp moet wel in maart 2014 klaar zijn dus je moet er voor zorgen dat je met het oog op het gezamenlijk belang voldoende avonden vrij houdt. Ze zijn ruim op tijd, zou je denken. De uitnodiging is verluchtigd met een ‘impressie verbetering openbare ruimte Frederik Hendrikbuurt’.

Het is een leerzaam plaatje. Wat is er te zien:
Er is een brede kade gekomen. Een enkele fietser spoedt zich op een smal fietspad van noord naar zuid of van zuid naar noord. In de verte enkele auto’s. Twee wandelaars lopen langs of misschien over de ‘parelketting van stad’. (Heb ik niet bedacht, hoor.) De bomen zijn allemaal blijven staan, misschien staat er ook een reclamebord. Het object is te klein om voor een voetgangersingang door te gaan. Zo zou het kunnen worden wordt gesuggereerd. Het lijkt wel een vakantieplaatje.
De hele impressie is weer een fraai staaltje van volksverlakkerij:
De Nassaukade is een hoofdverkeersader auto en een corridor waar zowel overdag en ’s nachts constant over heen geracet wordt. Er staat vaak een file voor het kruispunt met de2e Hugo de Grootstraat. Aan beide kanten wordt overdag en ’s avonds zeer veel gefietst. Op de tekening is nauwelijks verkeer te zien. Geen spoor van de toegangen voor de voetgangers in en uitgangen op de Nassaukade of Marnixkade. Geen spoor van de ontluchting. Mogelijkheid om in en uit te laden is er niet. Als je toevallig gaat verhuizen blokker je of de rijweg of het fietspad.
Wat verder opvalt:
Je kunt er niet met zijn tweeën naast elkaar fietsen zeker niet met bakfiets met kinderen.
Er zou een file richting het Frederik Hendrikplantsoen moeten staan. De parkeergarage moet natuurlijk wel rendabel worden. De 'wandelboulevard' loopt bij de Raampoort al dood. Net als de andere kant op bij de Zaagpoort. Hoe je er komt is onduidelijk want er zijn geen oversteekplaatsen. Kortom je wandelt langs een onbereikbaar, lawaaierig en stinkend stukje snelweg waar een paar sprietige bomen zijn geplant ter vervanging van alle gesneuvelde bomen. Daar laat je je kinderen spelen, daar maak je je agenda wel voor leeg. Het stukje boulevard wordt waarschijnlijk weer zo iets als de tramrails op de Haarlemmerhouttuinen, daar heeft ook nooit een tram gereden.
De Jager is weer bezig een hoop geld uit te geven in een poging de Centrale Stad straks voor een aantal voldongen feiten te plaatsen. De verbetering van de openbare ruimte had het uitgangspunt en de inhoud van zijn plan moeten zijn. Nu is er een plan voor een parkeergarage waaraan hij nu halsoverkop nog snel een bijlage 'Herinrichting openbare ruimte' probeert vast te nieten. Hij en zijn ambtenaren worden betaald voor de zoveelste onzinnige en nutteloze buurtbijeenkomst in korte tijd. De bewoners hebben er een onbezoldigde dagtaak aan om voor de zoveelste keer te redden wat er te redden valt. Je hebt wat aan zo'n GroenLinks portefeuillehouder.  Over 7 jaar zal deze "coproductie" ook weer ergens in een la liggen.
Het enige wat je mag hopen dat er zoveel geld wordt uitgegeven dat er straks te weinig geld voor de financiering van de parkeergarage overblijft.
pd 13 november 2013

Communicatie dat doe je zo, volgens GroenLinks

Goede communicatie is, denk ik, in ieder geval er voor zorgen dat voor een vergadering iedereen op tijd dezelfde informatie heeft.
De nu al gigantische, door Dirk de Jager aangestuurde, projectgroep voor de bouw van Singelgrachtgarage Marnix doet dat ongeveer zo.
Ook al heb je eerder afgesproken dat uitnodigingen voor vergaderingen in ieder geval tenminste twee weken van te voren worden verstuurd ploft de uitnodiging voor de "informatieavond aanpak bouwkundige opname en monitoring projectgebied Singelgracht Marnix" precies één week van te voren op de mat. De vergaderingen zijn op 13 en 14 november. De ongedateerde uitnodiging komt op 6 november binnen. Gezien de adressering is het niet gelukt uit de basisadministratie te halen of een eigenaar een vrouw of een man is. Dat is kennelijk al te moeilijk.
De meegestuurde informatie is volstrekt achterhaald. Degenen die toevallig in het bezit zijn van de schriftelijke beantwoording van vragen van de PvdA over het Garantie fonds zien dat de geleverde informatie onjuist en onvolledig is.
Daarnaast heeft portefeuillehouder de Jager naar aanleiding van mondelinge vragen op 5 november een aantal toezeggingen gedaan. Ook die zijn nog (uiteraard) niet opgenomen.
De e-mails waarin gevraagd wordt of de nieuwe informatie bij de projectorganisatie bekend is en of er nog een aangepast schrijven komt worden niet beantwoord.
Op zaterdag 9 november komt er echter een grote stapel enveloppen in de bus. Ik denk, dat is de bijgestelde uitnodigingsbrief. Het blijkt nog eens 4 maal dezelfde achterhaalde informatie te zijn. Op sommige adressen zijn er nog 10 van deze brieven bezorgd op één plek zelfs 25. Is de informatie niet in orde, dan stuur je in ieder geval veel of niets, schijnt het motto te zijn. Dat sommige eigenaren nog niets hebben ontvangen zal wel weer de verantwoordelijkheid van de projectgroep niet zijn. De zogenoemde 50 meter zone rond het parkeergaragegebied wordt wellicht uitgebreid naar 70 meter. Het gevolg hiervan is dat veel meer eigenaren zouden moeten worden uitgenodigd. Ook de vraag of de vergadering dus niet beter uitgesteld kan worden blijft onbeantwoord. Het kan gezellig worden op 13 en 14 november en dat belooft wat voor de communicatie tijdens de bouw vooral als er wat mis gaat.
Het zijn in ieder geval fijne vrij stevige enveloppen, daar heb je wel wat aan.
pd 12 november 2013.

Participatie, GroenLinks style

Op 2 september zijn wij van harte uitgenodigd voor een informatie avond over de Singelgracht garage in het Marnix. Daar zal worden uitgelegd wat de stand van zaken in rond het project is en heel belangrijk, vindt het legertje ambtenaren dat klaar zit zelf, wat de uitgangspunten zijn rond de participatie en de communicatie. In een uurtje moet het gepiept zijn. De 230 boze bewoners wordt ingepeperd dat zij er niet doorheen moeten praten want daar houdt de projectleidster niet van en dan schiet het niet op. Speciaal voor ons bewoners is er een participatie medewerker aangesteld en die gaat er voor zorgen dat wij over de uitvoering kunnen meepraten. Je kunt op een lijst opgeven waar je allemaal over mee wilt denken en dan wordt je snel opgeroepen voor een vergadering. Ik meld mij om mee te denken over het BLVC kader dat gaat Bereikbaarheid, Leefbaarheid, Veiligheid en de Communicatie tijdens de bouw. Een zwaar en belangrijk onderwerp lijkt mij.
Dat gaat dan vervolgens als volgt verder:
Op 19 oktober, de notulen van de vergadering van 2 september zijn er dan nog lang niet en de antwoorden op de vragen ook nu (12 november) nog steeds niet, volgt een uitnodiging voor een vergadering op 28 oktober. Iets eerder had gemogen, maar vooruit. Op 23 oktober volgt mail met een concept BLVC kader (17 bladzijden), twee vrijwel onleesbare tekeningen van het werkterrein en de te verleggen kabels en een eisenlijst (5 bladzijden).
Op de vergadering blijkt dat hier precies één keer over vergaderd zal gaan worden. De krappe tijd wordt voor een groot deel gevuld met een mallotige presentatie. Als het zo uitkomt wordt van alles overgeslagen. Wat er wordt bedoeld met “uitplaatsen van het waterprogramma uit het rak” blijft bijvoorbeeld onduidelijk. Niet dat ik denk dat het belangrijk is, maar je kunt als gemeente ook gewone mensentaal gebruiken als je wilt communiceren. Wel mogen wij zomaar met het plakken gele stickertjes aanvullingen geven op de eisenlijst. Er komt een hele lijst punten bij. Vele passen niet in het BLVC kader zo zegt de participatie medewerkers ons. Ja, jammer.
De eisenlijst zelf staat vol met slagen om de arm: “Zoveel mogelijk” komt het meeste voor maar ook “Het mag niet tenzij er toestemming voor wordt verleend of vergunning wordt geregeld”, “Er mag een gemiddelde worden aangehouden”, “Dient te worden voorkomen”. Bijna nergens wordt het concreet en hoe de handhaving is geregeld blijft een raadsel.
Voorafgaand aan de vergadering voor bewoners blijkt er een bijeenkomst te zijn geweest over het BLVC kader voor ondernemers. Daarvoor zijn de ondernemers persoonlijk benaderd wordt gezegd. Wat blijkt is dat precies 2 ondernemers die op de Nassaukade zijn gevestigd zijn benaderd. De rijschool en de huisarts. Die hebben een bord op de deur, want daar herken je als gemeente de ondernemers aan. Dat je via de Kamer van Koophandel had kunnen opvragen wie er allemaal ondernemer zijn in het parkeergarage gebied, is even niet aan gedacht. Dat er daarnaast ook vele freelancers en thuiswerkers zijn die toch graag het telefoon en internetverkeer niet onderbroken willen hebben komt ook als een verrassing. Als wij nog aanvullingen hebben kunnen die tot de volgende ochtend 12 uur nog worden aangeleverd. Dan kunnen die misschien nog worden meegenomen. Zo dat is ook weer afgehandeld.
Zo doe je dat als GroenLinks. Een belangrijk onderwerp als een BLVC kader jas je er in één vergadering door. Dan kun je de participatie ook weer afvinken. Als het BLVC plan van de aannemer straks hiaten vertoont zeg je gewoon dat de bewoners en de ondernemers te weinig input hebben geleverd.
Ik verlaat gelukkig de vergadering want ik weet nu dat de aannemer straks de ruiten van het Marnixbad moet schoonhouden. Alleen nog niet hoe vaak.
pd 11 november 2013

Inspraak op zijn GroenLinks (nogmaals)

Vier jaar lang ga je naar alle informatieavonden, inspraakbijeenkomsten en deelraadsvergaderingen. Je plakt je ruiten vol met affiches, staat in het Frederik Hendrikplantsoen en het Westerpark te demonstreren en je loopt langs de deuren om handtekeningen voor het referendum op te halen. Je schrijft ingezonden brieven naar de krant en teksten om in te spreken. Je benadert de portefeuillehouder, mailt het dagelijks bestuur en de deelraadsleden. Je wordt lid van een vereniging voor het behoud van het historische aanzien van het stukje stad waar je woont en je begint een weblog. Je praat met bewoners en winkeliers in de buurt, bezoek vergaderingen van verontruste bewoners en je geeft je buurman gelijk dat hij verhuisd en omdat hij het allemaal niet wil meemaken. Dit allemaal omdat je denkt dat je in een democratisch land woont en inspraak zal werken.
Natuurlijk had je wel gemerkt dat notulen geredigeerd werden en dat wat niet uitkwam niet werd opgenomen. Dat afspraken niet werden nagekomen en dat er halve waarheden en hele leugens werden verteld, je wist het. Dat aangedragen alternatieven nooit werden onderzocht, tegenargumenten gewoon werden genegeerd, je wist het. En natuurlijk was het lastig dat je als asociale schreeuwer werd afgeschilderd die niets voor zijn medemens overheeft. Ook wist je wel dat het referendum was gemanipuleerd. Westerpark was tegen maar dat telde ineens niet meer. Je kon je melden voor klankbordgroepen wat je wilde maar je werd niet uitgenodigd. Dat het programma akkoord belangrijker is dat de kiezer had je ook wel gemerkt. Je had geleerd dat  “Ik heb met de bevolking gesproken” betekent dat er een kort gesprekje met één bewoner is gevoerd en dat er is “Onderzoek naar de parkeerdruk gedaan” betekent dat er iemand 5 minuten door de buurt gefietst heeft om lege parkeerplaatsen te tellen. Je had gezien dat de portefeuillehouder niet eens deed of hij naar de insprekers luisterde maar zat te twitteren of met zijn buurvrouw aan het kletsen was.
Maar dat het zo erg zo zijn dat had je nooit verwacht. Op 2 september ga je een informatieavond over de bouw want die gaat ondanks het ontbrekende draagvlak toch door. Achteloos meldt de kersverse projectleidster, waar niet doorheen gepraat mag worden want daar houdt ze niet van, dat er geen inspraak mogelijk is over de in- en uitgangen voor de auto’s en de in- en uitgangen voor de voetgangers en de ontluchtingstorens. Dat zijn technische kwesties en dat maakt de aannemer uit evenals alle andere technische kwesties. Je begrijpt plotseling waarom er voor een Design en Construct aanbestedingsmethode is gekozen en dringt het tot je door dat je al die tijd door De Jager ordinair in de mailing bent genomen.
Een goede traditie volgend is haar opmerking natuurlijk niet in de notulen, die pas twee maanden later klaar zijn, opgenomen.
Zo doe je dat als GroenLinks. Inspraak moet je visionaire plannen niet in de weg zitten. Je verzint wat trucen met het referendum en de aanbestedingsmethode en legt alle inbreng van de bewoners naast je neer. Als het mee zit mogen we wel weer meedenken over de kleur van de omheining rond de bouwput. De suggestie van inspraak moet tenslotte blijven bestaan.
pd 10 november 2013

Succes volgens GroenLinks

Dinsdagavond 5 november maar weer eens naar de deelraadsvergadering West. Altijd een uitje. De PvdA gaat vragen stellen over de bouw van de parkeergarage. Langzaam begint het door te dringen dat de financiering, de schadeafhandeling en vele andere zaken niet of niet goed geregeld zijn. Misschien toch een niet zo goed plan, die garage? De PvdA had voorwaarden gesteld aan hun akkoord en nu wilden ze weten hoe het daar mee zit. Want de verantwoordelijk portefeuillehouder doet vooral wat hem uit komt. Aanvang 21:30. Wij zitten om negen uur met zijn allen klaar want je weet maar nooit. Als je zo uitkomt, vervroegen ze om tactische redenen een agendapunt. Deze keer liep de vergadering weer zoals gewoonlijk gigantisch uit. Wat nog aan de orde was de tussentijdse evaluatie van Ringparkeren en Slimmer Reizen. Er ontspon zich een hilarische discussie. Er hadden zich weliswaar maar 9 mensen voor de 200 plaatsen gemeld maar dat was gezien de trage wijze waarop gedragsverandering nu eenmaal verloopt, toch echt een groot SUCCES te noemen zegt de trotse GroenLinkser De Jager.
Nee, het liep niet zoals gedacht maar het komt allemaal goed en dan wordt het succes nog groter. Alleen geen idee wanneer. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat het een slecht plan is dat ook nog slecht wordt uitgevoerd want het is een plan van GroenLinks. GroenLinks loopt met zijn plannen nu eenmaal ver voor op iedereen en dat wordt niet altijd begrepen. Kijk maar naar andere wereldsteden. Daar wordt al heel anders tegen parkeren aangekeken. Als je visie hebt is stadsdeel West makkelijk te vergelijken met Mexico City of zo.
Het succes werd nog groter, zo moest ik begrijpen, door de overige 191 plaatsen aan te bieden aan bewoners die op de wachtlijst staan voor een parkeervergunning. Binnen no-time hadden zich hiervoor 400 mensen gemeld. Volgens het fijne democratische principe “Wie het eerst komt die het eerst maalt” kregen de eersten die zich gemeld hadden een parkeerplaats.
Dat die 191 slimmerds nu voor een prikkie kunnen parkeren en gewoon op hun plek de wachtlijst blijven staan daar is natuurlijk niets oneerlijks aan. Nee, en het breidt ook het aantal geparkeerde auto’s in West niet uit vond de portefeuillehouder dus er was nog steeds sprake van consistent beleid. Er verhuizen nu eenmaal mensen en die leveren hun parkeervergunning in en die worden maar voor de helft weer uitgegeven en dan kunnen er (hoera!) toch weer parkeerplaatsen worden opgeheven. Vervolgens kan dus de openbare ruimte worden verbeterd. De parkeertarieven voor de vergunninghouders moeten natuurlijk wel omhoog om dat te kunnen betalen. Niet voor de ringparkeerders want anders breng je geen gedragsverandering tot stand. Dat nieuwe bewoners ook weer op de wachtlijst gaan staan wordt voor het gemak maar vergeten.
Bij het Slimmer Reizen precies het zelfde verhaal. Ook al weer een briljant plan dat niet helemaal begrepen wordt. Daar hadden zich wel 13 mensen voor gemeld. Ook hier gaat de gedragsverandering maar traag. Maar natuurlijk ook een groot SUCCES. Het was zoals een raadslid zei: gênant. Dat de bewoners van West net zoals De Jager voor hun eigen deur in hun eigen auto willen stappen is natuurlijk volstrekt onbegrijpelijk.
Het was nu al een leerzame avond. Je hoeft niet te kunnen rekenen om portefeuillehouder te worden en als je ego vele malen groter is dan je verstand ga je in de politiek in en dan is alles wat je doet een succes. Verbeteren van de openbare ruimte is er vooral voor zorgen dat je verder moet lopen naar je geparkeerde auto. Een fijn vooruitzicht als je wat ouder wordt. Bedankt maar weer GroenLinks.
pd 9 november 2013

Democratie à la GroenLinks

Op 2 september was er informatie avond over de Singelgracht garage in het Marnix. Het was er bomvol. Zie ook stuk "Inspraak" van Frits Abrahams in de Volkskrant van 4 september ook op dit weblog. Begin november was het verslag er eindelijk. Het leek wel of Frits en ondergetekende op een andere vergadering waren geweest. Het verslag begint met een ode aan de komende verbetering van de openbare ruimte die er dankzij de parkeergarage komt. Merkwaardig toch want het voorliggende plan gaat alleen over een parkeergarage. Een parkeergarage die waarschijnlijk de hele openbare ruimte op en rond de Nassaukade, Marnixkade en het Frederik Hendrik plantsoen voor eeuwig overhoop haalt. In het plan staat niets over de openbare ruimte. Geen letter over hoe, waar, wanneer en tegen welke kosten de openbare ruimte zal worden verbeterd. Daar is ook nooit meer geld voor nadat alle schade is hersteld en het jaarlijkse exploitatietekort van de garage is aangevuld.
Het verslag vermeldt vervolgens niets over de protesten en bezwaren van de bewoners. Antwoorden op de vele vragen zouden op de site gezet worden. Wij zijn 65 dagen verder en de antwoorden zijn er nog niet. Het verslag is wel opgeleukt met plaatjes op een manier waarvoor een basisschool leerling zich nog zou schamen. Dat de projectleider achteloos opmerkt dat over de in- en uitgangen voor de auto's en de voetgangers en ontluchtingstorens natuurlijk geen inspraak mogelijk is om dat "technische zaken" zijn neem je al helemaal niet op het verslag. Je zou kritiek kunnen krijgen over het democratisch gehalte van het hele proces.

Zo doe dat als GroenLinks. Je zet in het verslag alleen wat jou uitkomt, zelfs al is het niet gezegd, je negeert de bewoners en je geeft geen antwoord op vragen want dat is plots de verantwoordelijk van de gemeente. En dan heb je toch een leuke avond gehad. Ze kunnen in het Oostblok nog wat van GroenLinks leren. Het komt inderdaad nooit meer goed tussen burger en (GroenLinks)bestuur.

pd 7 november 2013

Inspraak door Frits Abrahams

Volkskrant 4 september 2013 

 

Komt het ooit nog helemaal goed tussen bestuurders en burgers in Nederland? Een recente ervaring op een informatiebijeenkomst, belegd door stadsdeel West van de gemeente Amsterdam, heeft me niet optimistischer gemaakt.

Ik ging erheen omdat ik nog nooit een participatiedeskundige in levenden lijve had gezien. In de uitnodiging aan de buurtbewoners schreven de stadsdelen West en Centrum dat zij op een bijeenkomst in het Marnixbad zo’n deskundige wilden presenteren. „Deze participatiedeskundige krijgt als taak de belangen van bewoners, ondernemers en andere belanghebbenden maximaal te waarborgen binnen de kaders van het project.”

Bedoeld project is zeer omstreden. Het gaat om de aanleg van de Singelgrachtgarage Marnix, een ondergrondse parkeergarage (kosten 60 miljoen euro) die gebouwd moet worden in de Frederik Hendrikbuurt in West. De stadsdelen hebben het plan aangenomen en beginnen nu met de uitvoering – dit tot woede van veel buurtbewoners. Zij vrezen jarenlange ontwrichting van hun buurt en schade aan hun panden.

Een referendum in het hele stadsdeel West – dus niet alleen in de buurt – leverde een nipte meerderheid op voor de plannen van PvdA en GroenLinks. Zij willen met de garage juist bewerkstelligen dat de kwaliteit van de openbare ruimte verbetert: minder auto’s op straat, meer ruimte voor voetgangers.

De bijeenkomst in het Marnixbad ontaardde in een verbale veldslag. Aan de ene kant de ambtenaren die de plannen moeten realiseren, aan de andere kant een zaal met schuimbekkende bewoners. Daartussen die arme participatiedeskundige, door de gemeente ingehuurd om de partijen bij elkaar te brengen. Ze heette Gerda Brethouwer en ze bleek een keurige, vriendelijke dame die kalm wist te blijven toen de zaal haar op de korrel nam. De projectmanager, ambtenaar Marian Hogezand, had het er moeilijker mee. „Ik hou er niet van als mensen er doorheen schreeuwen”, zei ze.

Maar van een Poolse landdag maak je nu eenmaal geen theekransje. Daar wordt gevloekt en gescholden. „We zijn suf geluld met die inspraakavonden!” „Jullie ouwehoeren maar!”

Er openbaarden zich twee bijna onoplosbare problemen. Allereerst het project zelf. Een parkeergarage die minstens zestig miljoen gaat kosten in een buurt waar veel mensen moeite hebben om rond te komen – dat is vragen om tegenstand. Ook door de drama’s rond de Noord-Zuidlijn zijn bewoners uiterst achterdochtig gestemd. Megaprojecten zijn voor hen algauw megalomane projecten.

Het tweede probleem is de gebrekkige communicatieve vaardigheid waarmee zulke plannen worden ‘verkocht’. De ambtenaren hanteren een jargon waarmee het wantrouwen wordt gevoed. Op deze avond introduceerden zij trots het zogeheten BLVC-kader waarmee de bewoners nog veel te maken zouden krijgen. BLVC-kader? De afkorting bleek te staan voor „bereikbaarheid, leefbaarheid, veiligheid, communicatieplan”. De bewoners konden op deze terreinen hun eisen formuleren. Maar wat gebeurde er dan precies mee? Dat bleef onduidelijk.

Dan moet je niet verbaasd zijn als er op zo’n moment iemand roept: „Inspraak? Dictatuur! Doe niet alsof het inspraak is!”

 

BLVC of Hoera, de bomen worden zoveel mogelijk niet gekapt!

Crisis, bezuinigingen, exploitatie tekorten, opheffing. Niet voor de stadsdelen  West en Centrum. ijzerenheinig gaan ze met een nieuwe frisse ploeg ambtenaren door met het voorbereiden van een peperdure, onrendabele, achterhaalde en door niemand meer gewenste parkeergarage onder de Singelgracht. 

De inbreng van de bewoners van de afgelopen 4 jaar is zorgvuldig weggepoets, inspraak blijkt een farce en van de toezeggingen van de Groen-Linkser de Jager kan niemand bij de deelraad zich meer iets herinneren. Dat klopt: iedereen op uitvoeringsniveau is nieuw en een goed dossier is nooit aangelegd. De deelraad is over de uitvoering niet ingelicht. Naar aanleiding vragen van de PvdA vult De Jager de spreektijd maar weer eens een geheel eigen versie van de werkelijkheid. Hij gaat alles maximaal regelen. Alleen komt niemand er, ook na doorvragen achter, wat. Maar wat maakt hem het uit. Hij woont ver van de parkeergarage. Het is bijna maart 2014 en het wachtgeld lonkt.

Maar we mogen natuurlijk niet zeuren. We krijgen een BLVC plan (Bereikbaarheid, Leefbaarheid, Veiligheid en Communicatie). Het gemeente jargon voor: je woont in een onbereikbare bouwput en je kunt door de stank, het stof en het lawaai een jaar of 5 of langer je werk niet meer doen als je de pech hebt thuis te werken. Bezoek van familie, vrienden of klanten moet je maar vergeten. ’s Nachts staat er altijd een pomp aan. Dan wennen wij vast aan het lawaai van de ontluchtingskanalen.

Wel krijgen we misschien wel enige juridische bijstand als de panden verzakken. In ieder geval krijgen we een hele stoet managers: een projectmanager, assistent-projectmanager, omgevingsmanager, technisch manager, contractmanager en twee gebiedsmanagers en een buurtcoördinator wat communicatie medewerkers, aanspreekpunten, websites waar ooit alle informatie op komt te staan en ga zo maar door. (Er zijn nog wel baantjes te krijgen.)
En helemaal alleen voor de bewoners komt er een participatiemedewerker waar je input aan kunt aanleveren die vervolgens helaas niet binnen het BLVC-kader valt en dus niet in het plan kan worden opgenomen.

Tijdens de bouw wordt geen enkele parkeerplaats opgeheven was de toezegging. Niets is minder waar. Bij aanvang van de bouw worden er onmiddellijk 150 plaatsen opgeheven. Compensatie in de buurt is niet nodig zou uit onderzoek blijken. Wie het onderzoek heeft uitgevoerd en wanneer wordt niet duidelijk. De Jager heeft misschien wel hoogst persoonlijk een fietstochtje door de buurt gemaakt.  Maar als het onderzoek klopt is de hele garagenatuurlijk overbodig.

Er zou geen boom sneuvelen, heette het eerst. Nu is de formulering: “De bomen worden zoveel mogelijk niet gekapt.” Dat geeft tenminste alle ruimte. De bomen die het kappen en het snoeien overleven zullen wel weer door de aannemer om zeep geholpen worden omdat ze in de weg staan en hij toch al helemaal niet uitkomt met zijn vechtbestek.

Amsterdam wordt wakker en stop deze geldverslindende onzin. Er wordt met de garage geen enkel probleem opgelost, slechts nieuwe problemen gecreëerd  en een van de mooiste stukjes stad voor altijd vernietigd.

Peter Denissen, Amsterdam