De ophef die GroenLinks maakt over het referendum over de erfpacht is zijn minst schijnheilig te noemen. Een referendum is een groot goed volgens deze partij behalve als het tegen het eigen beleid gericht is. Dan wordt er alles aangedaan om het referendum onmogelijk te maken en de initiatiefnemers in een kwaad daglicht te stellen. ("Zwart te maken" had ik eigenlijk willen zeggen maar dat mag ook al niet van GroenLinks.)
Komt het referendum er ondanks alle tegenwerking toch dan doet GroenLinks er alles aan om òf de uitslag tot niet bindend te verklaren òf om met alle middelen de uitslag zo te beïnvloeden dat die in eigen voordeel kan worden uitgelegd.
Zo is het ook gegaan met het referendum over de parkeergarage Singelgracht Marnix. De portefeuillehouder deed van alles aan om de zaak te vertragen. Nee, een apart referendum kon niet, dan zouden alleen de tegenstanders komen opdagen. Het moest gekoppeld worden aan andere verkiezingen. Tegenstanders werden uitgemaakt voor een stelletje asociale schreeuwers die niets voor hun medemens overhebben en alleen maar bezig waren die arme deelraad op kosten te jagen omdat zij geen parkeergarage in hun voor- of achtertuin willen. Daar was de democratie niet voor bedoeld. Natuurlijk kwamen er ook pogingen om handtekeningen ongeldig ter verklaren en nog wat van die praktijken.
Wat punten op een rijtje.
Het referendum is afgedwongen in het stadsdeel Westerpark. Alleen in Westerpark mochten handtekeningen worden opgehaald. Want zo was de redenering de parkeergarage is een initiatief van Stadsdeel Westerpark en komt in Westerpark. Voor het gemak zou voor de bouw de stadsdeelgrens wel even worden verschoven. De bewoners van het stadsdeel Centrum naar hun mening vragen was natuurlijk onzin.
Toen het referendum er inderdaad moest komen was stadsdeel Westerpark ineens te klein. Er kwam een bestuurlijk truc uit de hoge hoed. De stadsdelen gingen fuseren en dan was het volgens De Jager logisch dat ook de bewoners van de stadsdelen Bos en Lommer en Oud West zouden meestemmen.
De garage was ineens voor heel stadsdeel West.
De Jager met zijn hele staf toeterde in het rond dat zij het "parkeer"probleem gingen oplossen. En daar trapten de mensen in. De voorstemmers die ik gesproken heb dachten dat er parkeerplaatsen bij kwamen en dat zij eindelijk van de wachtlijst voor een parkeervergunning af zouden kunnen. De vraagstelling van het referendum rept er ook geen moment over dat de parkeergarage wordt gebouwd ter vervanging van parkeerplaatsen op straat. Helaas voor de wachtlijsters bleek dat GroenLinks zo haar eigen definitie heeft van een "parkeer"probleem. Een gewone autorijder heeft een parkeerprobleem als hij zijn auto niet kwijt. Bij GroenLinks heb je een "parkeer"probleem als je je auto wel kwijt kan want dat staat ie op straat en dat is heel erg voor de openbare ruimte. GroenLinks wil voor de prijs van 1000 luxe seniorenwoningen 800 auto's van boven de grond naar onder de grond verplaatsen en als het even kan liefst 1000 of meer parkeerplaatsen opheffen. Zo maakt je het echte parkeerprobleem (dat alleen in stadsdeel Centrum bestaat) alleen maar groter. Het drong pas later tot de voorstemmers door. Ik veel excuses kunnen horen.
Uiteindelijk werd het referendum op 9 juni 2010, tegelijk met de verkiezingen voor de Tweede Kamer gehouden. De uitslag van het referendum was 49,5% voor en 47,9% tegen de bouw van de garage zo wordt trots op site van het Project Singelgrachtgarage Marnix gemeld.
Dat na het referendum bleek dat de voorstanders van de bouw de garage (De Jager c.s. dus) meer geld hadden kunnen uitgeven aan hun campagne dan de tegenstanders ter beschikking was gesteld laat je natuurlijk onvermeld.
Dat de meerderheid in Westerpark tegen de garage was telt al helemaal niet.
Democratie is te moeilijk voor GroenLinks
pd 01 december 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten