"Bestuurs"commissie

Uit de ervaringen met de deelraad van de afgelopen tijd heb ik een treurige conclusie moeten trekken. Je vervult je democratische plicht, gaat trouw stemmen als het moet, maar vervolgens voel je 4 jaar niet vertegenwoordigd. Het stadsdeelbestuur blijkt een naar binnen gerichte organisatie te zijn die slechts geïnteresseerd is de interne machtsverhoudingen. Het programma-akkoord is heilig (of de plek op het pluche) en zelfs de eigen kiezers doen er niet meer toe laat staan de overige bewoners. Voordat je het weet hebben zij zich vastgebeten in een briljant plan voor een parkeergarage of een hotel met 1400 bedden bedacht. Vlak voor de verkiezingen van maart 2014 zullen zij zich wel weer melden met een lijst van prachtige plannen die zij als mijn volksvertegenwoordiger zullen gaan realiseren. Mijn volksvertegenwoordiger denk ik:  Er zit er één voor mij in de deelraad, er zit er één voor mij in de gemeenteraad, er zit er één voor mij in het waterschap, er zit er één voor mij in de provinciale staten, er zit er één voor mij in de tweede kamer, er zit er één voor mij in de eerste kamer en er zit er één voor mij in het Europees parlement. En dan gaat Willem-Alexander ook regelmatig voor mij op reis. Allemaal zeggen ze mij te vertegenwoordigen en zitten ze met een hele staf ambtenaren beleid voor mij te maken. Het lijkt wat veel en je moet ze, zo blijkt, behoorlijk in de gaten houden. De stadsdelen worden gelukkig al afgeschaft. De waterschappen, de provinciale staten en de eerste kamer kunnen er m. i. rustig achter aan. Het wordt dan enigszins overzichtelijk: één vertegenwoordiger in de stad, één in het land en één in Europa. Misschien zijn ze dan ook wat makkelijker te controleren. Wie weet krijgen wij zelfs wat betere bestuurders. Maar gerust ben ik er niet op, de politiek trekt vreemde snuiters aan.
De stadsdeelbesturen worden vervangen door bestuurscommissies. De naam alleen al is fout, denk ik. Volgens mij moet het een commissie worden die op lokaal niveau in overleg met en gecontroleerd door de bewoners het door de gemeenteraad voor de hele stad vastgestelde beleid uitvoert. Geen politieke functies, geen eigen beleidsruimte, geen eigen budgeten.
Want dan heb je binnen no-time nog een plan voor ringparkeren, slimmer reizen, eenrichtingsverkeer voor voetgangers of het verplicht dragen van een zwart petje met een grote rode P voor bewoners met een parkeervergunning.
pd 20 november 2013